فعالسازی no2 با استفاده از کمپلکس های فلزات واسطه از نظر تئوری

ما در این پژوهش از نظریه توابع چگالی به منظور بررسی واکنش فعالسازی no2 به وسیله کمپلکس مولیبدن استفاده کردیم. پنج ساختار پیشنهادی ?2 –n,o، ?1 –o، ?2 –o,o ، ?1 –n و ?3 –n,o,o را بر روی سطح پتانسیل سه تایی و یکتایی بهینه کردیم. از بین این پنج ساختار تنها سه ساختار ?2 –n,o، ?1 –o و?2 –o,o بر روی سطح پتانسیل سه تایی و چهارساختار ?2 –n,o، ?1 –o، ?2 –o,o و?3 – n,o,o بر روی سطح پتانسیل یکتایی می نیمم هستند. سه ساختار ذکر شده بر روی سطح پتانسیل سه تایی می توانند توسط مکانیسم عبور بین سیستمی (mecp) به سه ساختار مشابه یکتایی تبدیل شوند. قابل ذکر است هر یک از این ساختارها می توانند به دیگر ساختارها ایزومر شده یا در واکنش فعالسازی no2 شرکت کنند. هم چنین فعالسازی no2 می تواند بر روی یک فلز (مکانیسم تک هسته ای) یا از طریق کئوردینه شدن همزمان دو فلز به no2 (مکانیسم دو هسته ای) صورت گیرد. ما در این پژوهش نشان خواهیم داد، که فعالسازی no2 از چه مکانیسمی (تک هسته ای یا دو هسته ای) صورت می گیرد. مطالعات ما نشان دادند که ساختار ?2 –n,o بر روی هر دو سطح پتانسیل (سه تایی یا یکتایی ) در مقایسه با دیگر ساختارها در فعالسازی no2 فعال تر است. برخلاف آن ساختار ?2 –o,o در مقایسه با دیگر ساختارها فعالیت کمتری نشان می دهد. بنابراین می توان پیش بینی کرد که احتمال دو هسته ای شدن ساختار ?2 –o,o از دیگر ساختارها بیشتر است. محاسبات نشان دادند که فعالسازی no2 در مکانیسم دو هسته ای به سرعت اتفاق می افتد.