ریسندگی الکتریکی نانوالیاف دو جزئی هم محور با کاربرد در مهندسی بافت

ریسندگی الکتریکی به روش هم محور یکی از مهمترین تکنیک ها برای ایجاد تحول در خصوصیات و کاربردهای منحصر بفرد نانو الیاف است. در تحقیق حاضر ساخت و بررسی مشخصه های نانو الیاف هم محور کیتوسان (هسته) – پلی وینیل الکل (پوسته) تهیه شده با استفاده از روش الکتروریسی هم محور ارائه شده است. این تحقیق در سه مرحله شامل آماده سازی محلول های کیتوسان و پلی وینیل الکل در غلظت های مختلف، بررسی عوامل موثر بر تولید نانوالیاف هم محور کیتوسان (هسته)-پلی وینیل الکل (پوسته) و در نهایت بررسی مشخصه های شیمیایی، حرارتی و همچنین زیست سازگاری نانو الیاف انجام گرفته است. بررسی مورفولوژی با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی انجام گرفته است. تحت شرایط مختلف الکتروریسی، نانو الیاف یکنواخت با میانگین قطر 81/115 نانو متر بدست آمده است. میکروسکوپ الکترونی عبوری برای تشخیص ساختار دو جزئی نانو الیاف استفاده شد. مشاهده شد که نانوالیاف با ساختار هسته/ پوسته در غلظت کیتوسان (5%)/ پلی وینیل الکل (10%) تشکیل شده اند. نتایج میکروسکوپ نیروی اتمی نشان داد که سطح نانو الیاف دو جزئی با توجه به زبری کمتر عمدتاٌ از پلی وینیل الکل تشکیل شده است. در طیف سنجی مادون قرمز، حضور پیک جذبی در 1-cm 1430، وجود اتصال هیدروژنی در سطح مشترک کیتوسان و پلی وینیل الکل را تأیید کرد. طبق نتایج حاصل از گرما سنج پویشی تفاضلی، ساختار کریستالی نانوالیاف دو جزئی نسبت به نانوالیاف پلی وینیل الکل و کیتوسان خالص بهبود پیدا نکرد. نتایج مربوط به زیست سازگاری داربست های نانو لیفی هم محور کیتوسان /پلی وینیل الکل هم از نظر مرفولوژیکی و هم از نظر کمی، نشانگر زیست پذیری مناسب سلول های فیبروبلاست موشی روی داربست تهیه شده و عدم سمیت داربست مذکور در مقایسه با گروه های کنترل بود.