اثر یکپارچه سازی دانش آموزان کم شنوا در مدارس عادی بر سازگاری اجتماعی در مدارس شهرستان شهرکرد

پژوهش حاضر با هدف مقایس? سازگاری اجتماعی در دانش آموزان مدارس تلفیقی و استثنایی از نظر معلمان و والدین این دانش آموزان در شهرستان شهرکرد صورت گرفته است .روش پژوهش از نوع علی– مقایسه ای می باشد .در این پژوهش از روش نمونه گیری در دسترس هدفمند استفاده گردید. از تعداد 49 نفر دانش آموز ناشنوا که در شهرستان شهرکرد یکپارچه سازی شده بودند 18 نفر به روش همتا سازی همگن شده که 18 نفر از مدرسه استثنایی و 18نفر از مدارس تلفیقی به عنوان نمونه انتخاب گردیدند.برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی معلم و والدین استفاده گردید که معلمان و والدین دانش آموزان آن ها را تکمیل کردند. نتایج استخراج شده به وسیله ی بررسی میانگین ها و آزمون تی(t–test) در سطح معنی داری001/0 p< مورد تحلیل قرار گرفت .نتایج تحلیل داده های پژوهش نشان داد که:1-از نظر معلمان بین سازگاری اجتماعی دانش آموزان یکپارچه سازی شده و غیر یکپارچه تفاوت معناداری وجود ندارد. 2-از نظر والدین بین سازگاری اجتماعی دانش آموزان یکپارچه سازی شده و غیر یکپارچه تفاوت معناداری وجود دارد و والدین، کلاس های یکپارچه را موثر توصیف کردند