بررسی اثر همسازی در شبکه های عصبی با استفاده از نوسانگرهای ترمن-ونگ

به دلیل اهمیت پدیده همسازی در شبکه های عصبی، در مطالعات عصب شناسی توجه زیادی به این پدیده جلب شده است. این پایان نامه نیز به بررسی این اثر و نظم فضا – زمانی در سه نوع شبکه که از نرونهای ترمن – ونگ تشکیل شده می پردازد که تحت تأثیر یک نوفه سفید قرار دارند و با مقداری تأخیر زمانی با یکدیگر جفت شده اند. مشاهده می شود که هماهنگی در فرایند شلیک توسط نرونها را می توان با تنظیم مقدار این تأخیر زمانی افزایش داد. افزایش این پارامتر تا یک مقدار میانی سبب بالا رفتن نظم در دینامیک سیستم می شود، ولی پس از این مقدار افزایش تأخیر زمانی نتیجه عکس داده و نظم به وجود آمده را از بین می برد. به خاطر اهمیت و نقش ویژگی های ساختاری، توجه اصلی این پایان نامه بر نقش این ویژگی ها و توپولوژی شبکه در کیفیت نظم در کیفیت نظم فضا – زمانی در شبکه متمرکز شده است. مشاهده می شود با تغییر ساختار شبکه از شبکه های تصادفی یا مقیاس آزاد به شبکه های منظم، همسازی فضایی و هماهنگی زمانی در فرایند شلیک توسط نرونها در شبکه نیز بهبود خواهد یافت. پژوهش درباره این امر نشان می دهد که این رفتار به خاطر افزایش ضریب خوشه بندی و بالا رفتن همبستگی های موضعی در شبکه است.