مقایسه سه تناوب استراحتی بر قدرت بیشنه در حرکت اسکوات پا و پرس در افراد فعال.

چکیده: این تحقیق با هدف تعیین تأثیر سه تناوب استراحتی 45، 90، 180 ثانیه و ترکیبی بین دورهای تمرینی در حرکت های پرس سینه و اسکوات پا با بار 70 درصد یک تکراربیشینه بر میزان قدرت بیشینه افراد تمرین کرده انجام شده است. در این تحقیق، سه دوره بازیافت غیرفعال(تناوب های استراحتی 45، 90،180 ثانیه و ترکیبی از این زمان ها) به عنوان متغیر مستقل و قدرت بیشینه حرکات اسکوات و پرس سینه به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شدند. روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و کاربردی بود که با طرح چهار گروه صورت گرفت. جامعه آماری را فوتبالیست های بزرگسالان و امید صنعت نفت گچساران راتشکیل می دادن. در جلسه اول آزمودنی ها پس از فرم رضایت نامه شرکت در تحقیق ، به طور کامل با روش کار و نحوه اجرای تمرین های مربوط به تحقیق آشنا شده و سپس از آن ها آزمون حداکثر قدرت بیشینه به عمل آمد تا ضمن گروه بندی آزمودنی ها بر اساس حداکثر قدرت، میزان وزنه تمرینی(70% یک تکرار بیشینه) هر فرد نیز تعیین شود. گروه بندی آزمودنی ها به این ترتیب بود که نفر اول از لحاظ حداکثر قدرت در گروه یک، نفر دوم در گروه دو، نفر سوم در گروه سه، نفر چهارم در گروه چهار، نفر پنجم در گروه چهار، نفر ششم در گروه سه، نفر هفتم در گروه دو و نفر هشتم در گروه یک قرار گرفت و این روند تا نفر چهلم صورت پذیرفت. پس از این که آزمودنی ها در 4 گروه 10 نفره (سه گروه تمرینی با فاصله های استراحتی 45، 90 و 180 ثانیه و گروه چهارم تمرینی با فاصله استراحتی مختلط از سه زمان یاد شده) قرار داده شدند. تحقیق طی 24 جلسه و با فاصله 48 ساعت از یکدیگر انجام شد و به طوری کلی 8 هفته به طول انجامید. آزمودنی ها در هر جلسه 4 دور اسکوات پا سپس با فاصله استراحتی مناسب، 4 دور پرس سینه را انجام دادن. برای هر گروه تناوب استراحتی تعیین شده بین دورها (45، 90، 180 ثانیه و ترکیبی از این زمان ها) به عنوان متغیر مستقل رعایت شد. در جلسات اول، دوازدهم و بیست و چهارم تمرین، مقدار یک تکرار بیشینه نمونه ها به عنوان متغیر وابسته جهت محاسبات آماری اندازه گیری گردید و در پایان فرضیه ها با روش آماری اندازه های مکرر و با سطح معنادار p<0/05 مورد آزمایش قرار گرفت.که حاصل تحلیل آماری نشان داد که زمان های تناوب های استراحتی( 45، 90،180 ثانیه و ترکیبی از این زمان ها) باعث افزایش قدرت بیشینه عضلات شده ولی بین گروه های تحلیل آماری تفاوت معناداری نشان نداد.