مطالعه هیستومورفومتریک غده پروستات رت و تاثیر افزایش فتوپریود و استرس گرمایی بر آن

از آنجایی که اطلاعات کاملی در خصوص مورفولوژی و ساختاری غده پروستات رت و هم‏چنین دامنه تغییرات ساختاری این غده تحت تاثیر استرس گرمایی و افزایش ساعات روشنایی وجود ندارد مطالعه حاضر انجام شد. به این منظور 15 سر رت نر بالغ به سه گروه تقسیم شدند: گروه اول به عنوان گروه کنترل، که در دما و شرایط روشنایی طبیعی(12/12) قرارگرفتند، گروه دوم در شرایط روشنایی طبیعی (12/12) نگهداری شدند ولی تحت دمای 1±42 درجه سانتی‏گراد و به مدت 5-4 ساعت در روز قرار گرفتند، گروه سوم در دمای طبیعی ولی در شرایط 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی قرار گرفتند. پس از 30 روز نمونه‏ها از لوب‏های مختلف پروستات توسط اتوپسی گرفته شد. برش‏هایی به ضخامت 6-5 میکرومتر با استفاده از روش مقاطع پارافینی تهیه شد و توسط h&e و pas رنگ‏آمیزی شد. در مشاهدات میکروسکوپی مشخص شد لوب‏های پروستات در حالت طبیعی از لحاظ بافت شناسی دارای تفاوت ساختاری و هیستوشیمیایی قابل توجهی هستند به نحوی که پاسخ متفاوتی به رنگ آمیزی pas دارند و لوب شکمی بیشترین و لوب قدامی کمترین شدت رنگ‏پذیری را دارند. نتایج بافت شناسی نشان داد که میزان داربست در بین گروه‏ها متفاوت است به طوری که در گروه دما داربست افزایش یافته و در گروه نور کاهش می‏یابد. این تغییرات در تمام لوب‏های پروستات یکسان نبوده و لوب شکمی بیشترین تغییرات را نشان داد. نتایج میکرومتریک بدست آمده نشان داد که ضخامت اپیتلیوم، قطر حفره واحدهای ترشحی و نسبت پارانشیم به داربست در گروه نور افزایش یافته و در گروه دما کاهش می‏یابد. اما تعداد سلول‏های ترشحی در 50 میکرومتر طول دیواره واحد ترشحی و قطر آلوئول واحدهای ترشحی در گروه دما افزایش یافته و در گروه نور کاهش می‏یابد. البته لازم به ذکر است که شدت تغییرات هیستومرفومتریک در تمامی لوب‏ها یکسان نبود. مقایسه واحدهای چین‏خورده در بین گروه‏ها نشان داد که افزایش فتوپریود باعث افزایش واحدهای ترشحی چین خورده شده ولی استرس گرمایی اثر معکوس دارد (001/0p<). نتایج سرمی تستوسترون نشان داد که افزایش فتوپریود باعث افزایش تستوسترون و استرس گرمایی باعث کاهش آن می شود (01/0p<). این مطالعه نشان می‏دهد که فتوپریود تاثیر مهمی بر افزایش پارانشیم غده پروستات رت و عملکرد آن دارد.