رابطه بین ساختار مالکیت با مشارکت کارکنان در اجرای استراتژی های کسب و کارها

محیط رقابتی بازارها، شرکت ها را به سوی مدیریت استراتژیک سوق داده است. کسب مزیت رقابتی حاصل از مدیریت استراتژیک مستلزم اجرای هر سه مرحله برنامه ریزی، اجرا و کنترل به صورت موثر می-باشد. مشارکت کارکنان در اجرای استراتژی پیش نیاز اجرای موفق در مدیریت استراتژیک است. ساختار مالکیت یا ترکیب سهامداران نیز همواره به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار در عملکرد سازمان به شمار می-رود. هدف از انجام این تحقیق، بررسی رابطه بین ساختار مالکیت با مشارکت کارکنان در اجرای استراتژی های کسب و کارها می باشد. ساختار مالکیت در این پژوهش، اشاره به میزان ورود سرمایه گذاران نهادی به ترکیب سهامداران شرکت دارد. این پژوهش که از نوع توصیفی-کاربردی بوده به صورت کل شماری می باشد و کارشناسان و مدیران میانی تمامی شرکت های بیمه خصوصی کشور جمهوری اسلامی ایران را شامل می شود. جهت گردآوری اطلاعات و داده های مورد نیاز به منظور بررسی فرضیات تحقیق از پرسشنامه استفاده شده است. روایی پرسشنامه به تایید نظر خبرگان دانشگاهی قرار گرفت. آلفای کرونباخ نیز به منظور تایید پایایی پرسشنامه محاسبه شد که عدد 0.758 نشان دهنده پایایی قابل قبول پرسشنامه می باشد. یافته های پژوهش به وجود رابطه معکوس بین ساختار مالکیت و مشارکت کارکنان در اجرای استراتژی های کسب و کار اشاره دارد. مدیریت اثربخش تغییر نیز به عنوان متغیر دیگر این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت که نتایج، بر وجود رابطه معکوس آن با ساختار مالکیت و نیز رابطه مثبت آن با مشارکت کارکنان در اجرای استراتژی های کسب و کارها صحه می گذارد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها ابتدا فرضیات با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت معادله رگرسیونی چندگانه تشکیل داده شد.