تأثیر تانین پوست درخت بلوط بر الکتروریسی ژلاتین پوست گاو و بررسی پایداری فیزیکی و شیمیایی نانوالیاف آن

ژلاتین بعنوان یک محصول فرعی از ضایعات دامی نظیر پوست و استخوان بدست آمده و برای مصارف غذایی، پزشکی و مصارف دیگر مورد استفاده قرار می گیرد. برخی خواص ژلاتین مانند زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری سبب شد تا در داروسازی، کشت سلول و ترمیم بافت مورد استفاده قرار گیرد. در جراحی افرادی که زخم های آنان دیر ترمیم می شود، از پودر ژلاتین در محل زخم برای ترمیم سریع تر آن استفاده شده است. در کشت سلول از ژلاتین بعنوان غذای سلول استفاده می شود. محققان به تازگی داربست های کشت سلول را نیز از ژلاتین اصلاح شده تهیه کرده و آنرا هم بعنوان داربست کشت سلول و هم بعنوان غذای سلول بکار می برند. اصلاح ژلاتین به منظور بهبود خواص زیست تخریب پذیری آن صورت می گیرد. عملیات اصلاح ژلاتین به طرق مختلفی امکان پذیر است. روش های اصلاح مورد استفاده در این زمینه به اصلاح شیمیایی یا فیزیکی محدود می شوند. ایجاد پیوندعرضی بین زنجیرهای ژلاتین توسط منومرهای دیگر از روش های شیمیایی بشمار می رود. در اصلاح فیزیکی، ژلاتین با مواد افزودنی دیگر که معمولا از نوع پلیمری هستند، مخلوط می شود. افزایش زمان زیست تخریب پذیری ژلاتین عاملی مهم در تهیه داربست های کشت سلول از این ماده است. اصلاح کننده های شیمیایی که تاکنون مورد استفاده قرار گرفته اند، از نوع زیست سازگار نبوده و معمولا در حین تجزیه داربست توسط سلول های در حال کشت، ماده اصلاح کننده آزاد شده و تأثیر سوء بر سلول ها می گذارد. در این تحقیق از تانین پوست بلوط بعنوان ماده ای طبیعی و زیست سازگار استفاده شد و قابلیت این ماده برای بهبود خواص ژلاتین مورد بررسی قرار گرفت. تانین گیاهی توسط متانول 70 درصد از پوست بلوط استخراج شده و طی فرایندی با استفاده از سانتریفیوژ از باقیمانده های سلولزی جداسازی و به فاز محلول انتقال داده شد. حلال استخراج در دمای پائین و تحت خلأ تبخیر شده و پودر تانین بدست آمد. ژلاتین در یک حلال سه جزئی متشکل از آب، استیک اسید و اتیل استات حل شد. برای بررسی اثر استیک اسید روی تانین، از دو حلال بترتیب با 40 و 11 درصد اسید و 20 و 70 درصد آب استفاده شده است. 10 درصد باقیمانده وزن محلول را ژلاتین تشکیل می دهد. تانین در غلظت های 0، 5/0، 1، 2، 3 و 4 درصد به محلول ژلاتین افزوده شد. الکتروریسی تمام محلول ها در 12 کیلوولت با دبی حجمی 15/0 میلی لیتر بر ساعت و در فاصله 10 سانتیمتر از صفحه هدف انجام گرفت. با عکس های میکروسکوپی تهیه شده از نانوالیاف، محدوده الکتروریسی و اثر غلظت تانین بر قطر نانوالیاف ژلاتین بررسی شد. آزمایشات ویسکومتری نشان داد که با افزایش غلظت تانین در محلول، ویسکوزیته محلول را افزایش داد. نانو الیاف حاصل تحت شرایط خاص خشک شده و برای تست های دیگر آماده سازی -شد. بدلیل حساسیت بالای تانین ها نسبت به حرارت، برای انجام واکنش شیمیایی بین تانین و ژلاتین در دما بالا استفاده نشده است. به منظور بررسی اثر تانین، آزمایشاتی نظیر تست زیست تخریب پذیری، ftir و dsc روی نمونه ها صورت گرفت. با استفاده از تانین پوست درخت بلوط نانوالیاف بسیار ظریف ژلاتین با قطر 24 نانومتر تولید شد که این نانوالیاف دارای زمان تخریب بیشتری نسبت به نانوالیاف ژلاتین خالص است.