اثربخشی آموزش گروهی غنی سازی ازدواج به سبک اولسون بر رضایتمندی زناشیویی و امید به بهبود رابطه زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره و تأثیر غیرمستقیم آن بر همسرانشان.

: این پژوهش، شبه آزمایشی، به شیوه دو گروهی(گروه کنترل و گروه آزمایش) با پس آزمون انجام گرفت. یک نمونه در دسترس شامل 24 زن مراجعه کننده به مرکز توانبخشی اخوان به صورت تصادفی در دو گروه 12 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. مداخله 8 جلسه دو ساعته به صورت هفته ای دو جلسه برگزار شد و در پایان پرسشنامه های رضایت زناشویی و امید به بهبود رابطه توسط زنان و شوهران(ارسال از طریق زنانشان)تکمیل گردید. برای سنجش رضایت زناشویی از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ استفاده شد و برای سنجش امید به بهبود رابطه زناشویی از یک مقیاس که در این پژوهش ساخته شد استفاده گردید که پایایی آن به روش آلفای کرونباخ و بر روی نمونه ای 125 نفری 85/0 محاسبه و همبستگی آن با آزمون امید میلر 86/0 به دست آمد. از آزمون t مستقل به منظور بررسی تفاوت میانگین دو گروه استفاده شد. نتایج: یافته ها نشان داد که مداخله، رضایت زناشویی زنان و شوهران و نیز امید به بهبود رابطه در زنان را افزایش داد، ولی افزایش امید به بهبود رابطه در شوهران معنادار نبود. بحث: با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که برنامه آموزش گروهی غنی سازی ازدواج به سبک اولسون( حتی وقتی شوهران در برنامه حضور ندارند) شیوه ای مناسب برای افزایش رضایت و امید به بهبود رابطه زناشویی است.