بررسی توزیع بیولوژیکی نانوذرات چیتوزان نشاندار سازی شده با تکنسیوم (99m tc) در موش سالم balb/c و برآورد دوز جذبی ارگان ها در فانتوم موبی با شبیه سازی مونت کارلو

پزشکی هسته ای یکی از روش های تصویربرداری تشخیصی است که با نشاندارسازی مواد مختلف با رادیوایزوتوپ های مناسب، کارکرد فیزیولوژی اندام ها را مورد بررسی قرار می دهد. از طرفی با پیشرفت هایی که علم نانو در علوم مختلف داشته نانوذرات، پتانسیل زیادی برای استفاده به عنوان یک ماده تشخیصی و درمانی در پزشکی هسته ای را پیدا کرده اند. دراین میان، چیتوزان یکی از ترکیباتی است که به دلیل ویژگی های مناسبش از جمله زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری، به طور وسیعی در علوم مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. لذا با توجه به کاربردهایی که چیتوزان در داروسازی، پزشکی و اخیرا در پزشکی هسته ای داشته است و مشکلاتی که در رادیوداروهای مصرفی برای تصویربرداری پزشکی هسته ای از کبد وجود دارد، در این تحقیق سعی شده است که از نانوذرات چیتوزان نشاندار شده با تکنسیوم به عنوان جایگزینی مناسب برای رادیوداروهای موجود جهت تصویربرداری پزشکی هسته ای از کبد استفاده شود. نانوذرات چیتوزان با استفاده از روش ژل شدن یونی سنتز شد. سایز نانوذرات نیز با استفاده از تکنیک پراکنش نور(dls) تعیین شد. چیتوزان با تکنسیوم نشاندارسازی شد. بازده نشاندارسازی و پایداری نانوذرات نشاندارسازی شده با کروماتوگرافی لایه نازک(itlc) بررسی شد. مطالعه توزیع بیولوژیکی در زمان های 30، 60، 90 و 120 دقیقه بعد از تزریق 200 میکروکوری از ترکیب نشاندارسازی نانوذرات چیتوزان با تکنسیوم بررسی شد. بعد از خالص سازی و فیلتر نمودن، سایز نانوذرات 32 تا 532 بدست آمد. بازده نشاندارسازی نیز 2±93% و پایداری پس از گذشت 6 ساعت 2±98% بدست آمد. توزیع بیولوژیکی و تصویربرداری با دوربین گاما نیز تجمع بالای نانوذرات چیتوزان نشاندارسازی شده با تکنسیوم را در کبد بیان نمود. نتایج نشان می دهد که نانوذرات چیتوزان نشاندارشده با تکنسیوم می تواند به عنوان یک رادیوداروی امیدبخش برای تصویربرداری از کبد در پزشکی هسته ای مورد بررسی بیشتر قرار گیرد.