بررسی ارزش فرزندان در بین گروه های شغلی مختلف زنان در شهر تهران در سال 1389

یکی از مهمترین دلایل تفاوت در میزانهای باروری جوامع و مناطق مختلف، ارزیابی متفاوت فرزند می باشد. ارزش فرزند یکی از عوامل اصلی در زمینه باروری و فرزندآوری است و دارای ابعاد وسیع اجتماعی، روانی، فرهنگی، جمعیتی و اقتصادی است. ارزشها بعنوان متغیرهای مستقل در تعیین تعداد اولاد نقش داشته و بر تصمیم گیری والدین در این زمینه اثر می گذارند. با روش پیمایش میدانی و پرسش از بانوان متاهل 21 تا 55 ساله اعم از شاغل و غیر شاغل در تهران داده های مورد نیاز گردآوری شد. هدف اصلی این پژوهش مشخص کردن وضعیت ارزش فرزندان در بین گروه های شغلی مختلف زنان در شهر تهران و شناخت ارزش هایی است که آنها را به داشتن یا نداشتن فرزند ترغیب می کند. همچنین شناسایی رابطه ویژه گی های فردی (سن، تحصیلات، شغل، محل تولد و ... ) و ویژه گی های جمعیت شناختی (سن در اولین ازدواج، مدت زناشویی، تعداد فرزندان ، سن در تولد اولین فرزند، استفاده از وسایل پیشگیری و ... ) زنان مورد مطالعه با ارزش فرزندان. بر اساس یافته ها، هیچ تفاوتی از نظر ارزش فرزند در بین گروه های شغلی زنان در شهر تهران نیست. ولی فواید اقتصادی و فواید عاطفی داشتن فرزند بین گروههای مختلف زنان متفاوت است. امّا سایر مولفه های مربوط به ارزش مثبت داشتن فرزند، از اهمیت یکسانی بین گروههای مختلف بانوان برخوردار است. همچنین در مولفه محدودیتها و فرصتهای از دست رفته بین گروههای مختلف زنان تفاوت وجود دارد، امّا سایر مولفه های مربوط به ارزش منفی داشتن فرزند، از اهمیت یکسانی بین گروههای مختلف بانوان برخوردار است. بین سطح تحصیلات بانوان با تعداد واقعی و مطلوب فرزندان آنها رابطه معناداری معکوسی وجود دارد. در ضمن 65 درصد بانوان داشتن دو فرزند را مطلوب دانسته و 25 درصد آنان داشتن یک فرزند را مطلوب می دانند. متوسط سن ازدواج بانوان در این طرح حدوداً 22 سال و متوسط سن همسران آنها در اولین ازدواج 27 سال بوده است. متوسط سن پاسخگویان در اولین بارداری 24 سال و میانگین سن آنها در آخرین بارداری برابر 29 سال می باشد. همچنین استفاده از کاندوم در بین آنها بیش از سایر روشهای جلوگیری از بارداری رایج است.