بررسی نگرش دانش آموزان ایرانی نسبت به یادگیری به کمک کامپیوتر و ارتباط آن با انگیزش یادگیری و خود تنظیمی آموزشی در یادگیری زبان خارجه

چکیده در قرن اخیر، فناوری کامپیوتر نقش مهمی را در عرصه های مختلف از جمله آموزش و پرورش ایفا کرده است. استفاده از ابزارهای کامپیوتری در فرایند یادگیری و یاددهی برای بهبود فعالیتهای آموزشی و تقویت انگیزش و خود محوری دانش آموزان در یادگیری توسط متخصصان آموزش مورد تاکید قرار میگیرد. در طی ادغام فناوری در امر آموزش، شناخت نگرشهای مثبت و منفی فراگیران نسبت به کامپیوتر بسیار حائز اهمیت است. بنابراین اهداف پژوهش حاضر عبارتند از: - بررسی رابطه میان نگرش فراگیران ایرانی نسبت به یادگیری به کمک کامپیوتر و انگیزش آنها در یادگیری زبان خارجه - بررسی رابطه میان نگرش فراگیران ایرانی نسبت به یادگیری به کمک کامپیوتر و خودتنظیمی آموزشی آنها در یادگیری زبان خارجه -بررسی تفاوت میان نگرش دختران و پسران ایرانی نسبت به یادگیری به کمک کامپیوتر در راستای این پژوهش، 213 دانش آموز راهنمایی از مدارس دختر و پسر بصورت روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. آنها به سوالات موجود در سه ابزار گردآوری اطلاعات شامل مقیاس درجه بندی نگرش نسبت به یادگیری به کمک کامپیوتر، مقیاس درجه بندی انگیزش و نگرش یادگیری زبان خارجه ، و مقیاس درجه بندی خودتنظیمی یادگیری پاسخ دادند. یافته های این پژوهش نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین نگرش کامپیوتری دانش آموزان با انگیزش و همچنین خودتنظیمی در یادگیری زبان خارجه در سطح تمیز01/0 وجود دارد. بعلاوه، هیچ تفاوت معناداری بین نگرش دختران و پسران ایرانی نسبت به یادگیری به کمک کامپیوتر یافت نشد. واژگان کلیدی: یادگیری به کمک کامپیوتر، نگرش نسبت به یادگیری به کمک کامپیوتر، انگیزش یادگیری، خودتنظیمی یادگیری