بررسی تاثیر هیجانی موسیقی بر مولفه های فشار خون و ضربان قلب در افراد مبتلا به فشار خون اساسی در مقایسه با افراد سالم براساس ویژگی های شخصیتی

هدف: هدف پژوهش حاضر تاثیر هیجانی موسیقی بر مولفه های فشار خون و ضربان قلب در افراد مبتلا به بیماری های قلبی عروقی در مقایسه با افراد سالم براساس ویژگی های شخصیتی می باشد. روش: برای این منظور 40 آزمودنی که شامل 20 فرد بیمار قلبی-عروقی و 20 فرد سالم می باشد به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و پرسشنامه های جمعیت شناختی (رشته تحصیلی، سن) و پرسشنامه neo-ffi فرم کوتاه توسط آزمودنی ها تکمیل شده است. لازم به ذکر است که آزمودنی ها، همه ویژگی شخصیتی نوروتیک داشته و در دو گروه درون گرا و برون گرا که هر کدام شامل 10 نفر بوده گروه بندی شده اند. داده ها به کمک نرم افزارspss18 و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس (mancova) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که: در هر سه مقایسه زوجی اندازه گیری فشارخون سیستولیک بعد از ارائه موسیقی آرام معنی داری وجود دارد. به این صورت که در مقایسه اول بیمار درون گرا تاثیر کمتری نسبت به بیمار برون گرا، از موسیقی با ریتم آرام، پذیرفته است و موسیقی با ریتم آرام تاثیر بیشتری بر روی بیمار برون گرا گذاشته و میزان فشارخون سیستولیک این بیماران را بیشتر کاهش داده است. در مقایسه بعدی متوجه می شویم که افراد بیمار درون گرا تاثیر کمتری از موسیقی با ریتم آرام، نسبت به افراد سالم درون گرا گرفته اند و موسیقی با ریتم آرام فشارخون سیستولیک افراد سالم درون گرا را بیشتر از افراد بیمار درون گرا کاهش داده است. همین رابطه در مقایسه بعدی نیز وجود دارد و فشارخون سیستولیک افراد سالم برون گرا بعد از ارائه موسیقی با ریتم آرام به نسبت بیشتری از افراد بیمار برون گرا کاهش یافته است. این معنی داری در مولفه های دیگر یعنی فشارخون دیاستولیک و ضربان قلب پس از ارائه موسیقی با ریتم آرام وجود ندارد. همچنین پس از ارائه موسیقی با ریتم تند نیز هیچ معنی داری در هیچ کدام از مولفه های پژوهش وجود ندارد.