اثر mk-801 بر اختلالات نورولوژیکی متعاقب ایسکمی مغزی در رت

از آنجایی که گیرنده های nmda به عنوان یک هدف درمانی در سکته مغزی پیشنهاد شده اند، در این مطالعه اثر mk-801، آنتاگونیست غیر رقابتی گیرنده nmda بر نقایص حسی- حرکتی و دپرسیون ناشی از ایسکمی در مدل انسداد شریان میانی مغزی (mcao) مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور از 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (g350-300) استفاده شد. گروه-های ایسکمی سالین، ایسکمی 5/0 و ایسکمی 1 روزانه به مدت سه روز متوالی به ترتیب توسط سرم فیزیولوژی، 5/0 و mg/kg 1 ماده mk-801 تحت تیمار قرار گرفتند و گروه های شاهد سالین، شاهد 5/0 و شاهد 1 با وجودی که دچار ایسکمی نشده بودند به صورت مشابهی تیمار شدند. در این مدت با استفاده از آزمون های روتارود، تخته شیبدار و میدان باز وضعیت سیستم حسی- حرکتی و افسردگی گروه ها مورد مقایسه قرار گرفت و در پایان روز سوم حجم ناحیه آسیب دیده مغز اندازه گیری شد. تجویز هر دو دوز mk-801 باعث افزایش مدت زمان آزمون روتارود، زاویه سطح شیبدار و کاهش حجم ناحیه آسیب دیده مغز در مقایسه با گروه ایسکمی سالین شد (p<0.001) ولی در آزمون میدان باز تفاوتی بین گروه های ایسکمی مشاهده نشد، در حالی که تعداد رفتار ایستادن روی اندام خلفی در گروه شاهد 1 در مقایسه با دیگر گروه های شاهد کاهش یافت. همچنین روند بهبودی در گروه ایسکمی 1 در مقایسه با گروه ایسکمی 5/0 مناسب تر بود (p<0.001). بنابراین مهار گیرنده های nmda توسط mk-801 به صورت وابسته به دوز باعث بهبود فعالیت های حسی- حرکتی و کاهش حجم ناحیه آسیب دیده مغز می شود. نتایج این مطالعه ضمن تاکید بر نقش مخرب گلوتامات در عوارض ناشی از ایسکمی مغزی، این فرضیه که مهار گیرنده های nmda باعث کاهش نقایص حسی- حرکتی ناشی از سکته مغزی می شود را مورد تایید قرار می دهد