تهیه کامپوزیتها و نانوکامپوزیتهای پلیمرهای هادی (پیرول و آنیلین) و بررسی خواص آن و کاربرد آن در تصفیه فاضلابهای صنعتی(حذف فلزات سنگین از قبیل آهن، منگنز، روی و کروم)

در این تحقیق تهیه پلیمرهای پلی پیرول و پلی آنیلین در حضور اکسیدکننده ها و حلالهای مختلف و همچنین کامپوزیتها و نانوکامپوزیتهای آنها بر پایه خاک اره، سبوس، خاکستر سبوس و نانولوله کربن جهت جداسازی فلزات سنگین (آهن، منگنز، کروم و روی) از آب و فاضلابهای صنعتی مورد بررسی قرار گرفته است. غلظت اولیه یونهای فلزی 100 میلی گرم بر لیتر و جداسازی در دمای محیط صورت گرفته است. به منظور بررسی رفتار و خواص متفاوت این نمونه ها از آزمونهای میکروسکوپ الکترونی (tem&sem)، طیف سنجی مادون قرمز (ftir) و اشعه ایکس (xrd) استفاده گردیده است. نتایج نشان داد که شکل شناختی، اندازه ذرات و ساختار شیمیایی محصولات به نوع کامپوزیت و نانوکامپوزیت سنتز شده بستگی دارد. جهت انجام آزمایش های جداسازی از یک راکتور اختلاط کامل ناپیوسته و سیستم پیوسته (ستون جذب) استفاده شده است. در این قسمت ph بهینه، زمان اختلاط مناسب، دور همزن، غلظت یون فلزی و همچنین معادلات ایزوترم جذب و سینتیک مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج به دست آمده شرایط بهینه جداسازی حذف فلزات ذکر شده با استفاده از نانوکامپوزیتهای سنتز شده تقریبا مشابه بوده که برای حذف آهن با استفاده از نانوکامپوزیت پلی پیرول/خاکستر سبوس، غلظت یون فلزی در آب 50 میلی گرم بر لیتر، 3ph=، زمان رسیدن به تعادل 23 دقیقه و دور همزن 400 دور بر دقیقه در نظر گرفته شده است. همچنین نتایج حاصل از بررسی معادلات جذب و سینتیک نشان می دهد در بین معادلات جذب و سنتیک، معادله لانگمویر و معادله شبه درجه دوم با داده های آزمایشگاهی سازگارتر است.