اثر محلولپاشی سایتوکینین بر قدرت مخزن در چهار رقم گلرنگ بهاره

به منظور بررسی اثر محلولپاشی سایتوکینین بر قدرت مخزن چهار رقم گلرنگ بهاره، آزمایشی مزرعه ای در بهار سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان صورت گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. عامل اول رقم با چهار سطح شامل سینا، گلدشت، زنده رود و m.e.c191 و عامل دوم زمان محلولپاشی سایتوکینین با چهار سطح شامل عدم محلولپاشی، محلولپاشی در مرحله آغاز رشد جوانه های جانبی، مرحله گلدهی و مرحله پر شدن دانه در نظر گرفته شد. بنزیل آمینوپورین(bap) با غلظت 50 میکرومولار در زمانهای ذکر شده سه روز متوالی هنگام عصر بر روی بوته ها اسپری گردید. نتایج بیانگر واکنش متفاوت ارقام به زمانهای مختلف محلولپاشی سایتوکینین بود. اثر متقابل رقم و زمان محلولپاشی بر روی صفات تعداد دانه در طبق، وزن هزاردانه، درصد روغن دانه، سرعت و طول مدت پر شدن دانه، میزان انتقال مجدد مواد فتوسنتزی از ساقه به دانه، کارایی ساقه در انتقال مواد فتوسنتزی و سهم ساقه در پر شدن دانه معنی دار بود. بالاترین میزان عملکرد دانه و روغن در رقم mec191 که در مرحله گلدهی محلولپاشی شده بود، مشاهده شد. عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن در رقم گلدشت به طور معنی داری پایینتر از سایر ارقام بود. از طرفی این رقم بالاترین وزن هزاردانه، قطر طبق اصلی و سرعت پر شدن دانه را دارا بود. افزایش تعداد دانه در طبق، وزن هزاردانه، عملکرد دانه و عملکرد روغن، شاخص برداشت، همچنین طول مدت پر شدن دانه در اثر کاربرد سایتوکینین، نشان دهنده اثر سایتوکینین بر قدرت مخزن گلرنگ میباشد. زمانی که محلولپاشی در مرحله گلدهی و پر شدن دانه صورت گرفت، این اثرات بیشتر دیده شد.