بررسی نقش خودکارآمدی و ویژگی های شخصیت در شادکامی زنان شاغل و خانه دار

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش خودکارآمدی و ویژگی های شخصیت در شادکامی زنان شاغل و خانه-دار شهرستان کرمانشاه می باشد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان خانه دار و زنان شاغل شهرستان کرمانشاه در سال1390 می باشد. برای انجام این پژوهش نمونه ای با حجم 100 زن شاغل به روش تصادفی طبقه ای در چهار طبقه(آموزشی، خدمات بهداشتی، تامین اجتماعی، مشاغل خانگی) و تعداد 100 زن خانه دار به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته شده در پژوهش حاضر شامل پرسش نامه های شادکامی آکسفورد(آرگیل،1989)، مقیاس خودکارآمدی(شرر،1982) و فرم کوتاه صفات شخصیت (کاستا و مک کری، 1992)می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که خودکارآمدی، برون گرایی، توافق پذیری و وظیفه شناسی با شادکامی ارتباط مثبت و معنی دار و روان رنجورخویی با شادکامی ارتباط منفی و معنی دار دارد. اما بین انعطاف پذیری و شادکامی ارتباط معنی داری به دست نیامد. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که خودکارآمدی، برون گرایی و روان رنجورخویی می توانند شادکامی زنان را به صورت معنی داری پیش بینی کند. لذا با توجه به نتایج پژوهش، بررسی و به کارگیری روش های مناسب در افزایش و اصلاح خودکارآمدی و ویژگی های شخصیت می تواند موجبات شادکامی زنان را فراهم کند.