بررسی اثر دو الیسیتور عصاره مخمر و نیترات نقره بر روی برخی خصوصیات مورفولوژیکی و تولید سولفورافان در گیاه ازمک

گلوکوزینولات ها محصولات گیاهی حاوی نیتروژن و سولفور می باشند. ایزوتیوسیانات ها مولکول های کوچکی هستند که از هیدرولیز گلوکوزینولات ها حاصل می شوند. سولفورافان یک ایزوتیوسیانات جدا شده از خانواد? براسیکاسه ((crucifer است و دارای خواص ضد باکتریایی و ضدتوموری می باشد. در این تحقیق، میزان تولید سولفورافان در تیمار گیاهچه های هفت روزه ازمک (cardaria draba) با غلظت های مختلف الیسیتورهای عصاره مخمر (در زمان 4، 8 و 16 ساعت) و نقره (در زمان 4 و 8 ساعت) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که الیسیتور عصاره مخمر در زمان 8 ساعت تیمار بویژه در غلظت های 5/0، 2/0، 1/0 درصد بیشترین تاثیر را بر تولید این ماده موثره دارد. از طرف دیگر نتایج بیانگر بیشترین تاثیر الیسیتور نقره در زمان 4 ساعت و در غلظت 50 میکرومولار بر تولید سولفورافان می باشد. نکته جالب توجه، افزایش فعالیت آنزیم های جاروب کنند? h2o2 در این شرایط می باشد که بیانگر اعمال تنش در تیمار با این الیسیتورها است. بنابراین با توجه به نقش سولفورافان به عنوان یک آنتی-اکسیدان، به نظر می رسد که افزایش تولید آن پاسخی جهت کاهش اثرات مضر گونه های فعال اکسیژن در این شرایط می باشد. علاوه بر این، برخی خصوصیات مورفولوژیکی گیاهچه های ازمک که به مدت 7 روز در معرض غلظت های مختلف این الیسیتورها رشد کرده بودند، بررسی گردید. احتمال میرود افزایش رشد ریشه و ساقه در غلظت های کم عصاره مخمر و کاهش رشد آنها در غلظتهای بالاتر این الیسیتور، به دلیل ترکیبات مختلف موجود در این ترکیب از جمله برخی فلزها باشد. در حالیکه بهبود شرایط رشد گیاهچه ها در تیمار با نقره می تواند به دلیل مهار سنتز اتیلن و یا تاثیر مستقیماین الیسیتور بر پروموتورهای درگیر در رشد گیاه باشد.