بررسی اثرات آنتی باکتریایی و سینرژیک بین چای و خالواش

با تو جه به شیوع بیماری های ناشی از آلودگی باکتریایی و همچنین مقاومت بعضی باکتری ها به آنتی بیوتیک های موجود به هدف از تحقیق حاضر استفاده از منابع گیاهی و خواص آنتی باکتریالی گیاه خالواش و چای سفید از طریق اثر سینرژیکی عصاره های آنها روی باکتری های گرم مثبت و گرم منفی و مقایسه باآنتی بیوتیک های رایج است. ابتدا به روش اتانولی از گیاه خشک عصاره گیری شد که سپس با استفاده از روتاری حلال (اتانول) تبخیر شده و و باقیمانده در آون نمونه به صورت پودر در هآورده شد. که بعد از اضافه کردن دی متیل سولفوکساید (dmso) آماده کار آنتی باکتریالی شده. و با استفاده از روش دیسک دیفیوژن مقدار خاصیت آنتی باکتریالی سینرژیکی عصاره در نسبت های 25درصد انواع چای (سبز، سیاه وسفید)-75 درصد خالواش و برعکس و همچنین با نسبت 50 به 50 را با استفاده قطر هاله عدم رشد برای باکتری های p.aeruginosa1558، staphylococcus aureus1113، streptococcus mutans1543، e.coli 1553 و غیره... نسبت به آنتی بیوتیک ها محاسبه گردید. و سپس مقادیر micو mbc نیز محاسبه شد. در اینجا خاصیت آنتی باکتریالی عصاره به صورت سینرژیکی در نسبت های ذکر شده تقویت گردید. نتایج نشان دادند که نسبت 50درصد چای به 50 درصد خالواش اثرات سینرژیکی بهتری را بروز می دهند و در واقع دو ماده آنتی باکتریال گیاهی اثرات یکدیگر را تقویت نمودند. در مورد چای سیاه نسبت 25 درصد بهتر عمل می کرد. با توجه به اینکه هر دو گیاه خالواش و چای دارای مواد آنتی اکسیدانی و مواد پلی فنولی مثل فلاوین هستند در نتیجه موجب ایجاد خواص آنتی باکتریالی آنها می شود که در مورد خاصیت پلی فنلی به علت تولید هیدروژن پراکسید به صورت پرواکسیدان خاصیت آنتی باکتریالی ایجاد می گردد.