تأثیر آرامسازی عضلانی همراه با پسخوراند زیستی بر علائم سردرد و کیفیت زندگی دانشجویان مبتلا به سردرد میگرن دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر درمان آرام سازی عضلانی همراه با پسخوراند زیستی بر کاهش علائم سردرد و افزایش کیفیت زندگی دانشجویان مبتلا به سردرد میگرن دانشگاه شهید چمران اهواز است. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه گواه می‏باشد. نمونه گیری در این پژوهش در دو مرحله انجام گرفت. ابتدا برای همه‏گیر شناسی این بیماری تعداد 700 نفر از دانشجویان به صورت تصادفی چند مرحله‏ای انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه میگرن اهواز (amq) تعداد 101 نفر با نمره بالا شناسایی شدند. در مرحله بعد تعداد 30 نفر از این افراد با انجام مصاحبه بالینی و در نظر گرفتن معیارهای ورود به پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس علائم سردرد و پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران میگرن بود. در مورد گروه آزمایش مداخله درمانی شامل 8 جلسه آرام سازی عضلانی پیش رونده به همراه پسخوراند زیستی حرارت پوست اجرا گردید، در حالی که آزمودنی‏های گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفتند و پس از اتمام روند پژوهش یک جلسه آموزش آرام سازی عضلانی را گذراندند. جهت تجزیه و تحلیل داده‏ها از آزمونهای تحلیل واریانس چند متغیری (manova) و آزمون u من ویتنی استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که بین دو گروه از لحاظ علائم سردرد، کیفیت زندگی و خرده مقیاسهای علائم سردرد تفاوت معنی‏داری به نفع گروه آزمایش وجود دارد. بنابراین می‏توان گفت درمان آرام سازی همراه با پسخوراند زیستی در کاهش علائم سردرد و بهبود کیفیت زندگی دانشجویان گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه موثر بوده است.