آسیب شناسی مربی گری پرورشی در مدارس دخترانه مقطع متوسطه ناحیه جی شهر اصفهان

موضوع موردتحقیق آسیب شناسی مربی گری پرورشی درمقطع متوسطه دخترانه ناحیه جی می باشد که تاکنون دراین مورد تحقیقی انجام نگردیده است ولی در برخی از برنامه های پرورشی تحقیقاتی انجام گرفته است و هدف از این پژوهش مشخص کردن آسیب هایی که در شغل مربی گری پرورشی در مقطع متوسطه دخترانه ناحیه جی شهر اصفهان می باشد. روش پژوهش، توصیفی پیمایشی می باشد که جامعه آماری شامل کلیه مربیان پرورشی مقطع متوسطه دخترانه ناحیه جی و کلیه دانش آموزان این مقطع در سال تحصیلی 90-89 بوده است. حجم نمونه برآورد شده برای مربیان 70 نفر و برای دانش آموزان 210 نفر و روش نمونه گیری به صورت خوشه ای تصادفی بود. ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه محقق ساخته که شامل مشخصات فردی و سوالات آسیب شناسی مربی گری بوده است که برای مربیان با 53 سوال وبرای دانش آموزان با 27 سوال طراحی گردیده است که ضرایب پایائی این دو پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برای مربیان 90% وبرای دانش آموزان 86% محاسبه گردیده است. به منظور تحلیل استنباطی از آزمون هایt تک متغیره و فریدمن استفاده شده است. نتایج نظرات مربیان نشان داده اند که نتایج حاصل بین مجموع رتبه های پنج آسیب در مربی گری در سطح معنی داری است. لذا فرضیه تحقیق مبنی بر این که تفاوت معنی داری بین مجموع نمرات پنج آسیب وجود دارد،تأیید می گردد. همچنین نتایج در مورد نظرات دانش آموزان نشان داده اند که نتایج حاصل بین مجموع رتبه های سه آسیب در مربی گری از دیدگاه دانش آموزان در سطح معنی داری است. لذا فرضیه تحقیق مبنی بر این که تفاوت معنی داری بین مجموع نمرات سه آسیب وجود دارد،تأیید می گردد.