بررسی باززایی و خاصیت ضد سرطانی گوجه فرنگی در رقم چری، کشت شده در ایران

گوجه فرنگی چری با نام علمی lycopersicon esculentum از خانواده solanacee می باشد. گوجه فرنگی به علت دارا بودن متابولیت های ثانویه نظیر فلاونوئید ها و پلی فنول ها بسیار مورد توجه قرار گرفته است. یکی از این متابولیت های ثانویه لیکوپن می باشد که جلوگیری کننده از برخی سرطانها مانند سرطان سینه بعنوان شایع ترین سرطان بعد از سرطانهای پوست می باشد. تکثیر گوجه فرنگی چری از طریق روش های سنتی با مشکلاتی مانند قیمت بالای بذر و تنها توانایی استفاده از بذر های f1 که پس از آن پس روی و کاهش محسوس تولید اتفاق می افتد، همراه می باشد. برای غلبه بر این مشکلات و صرفه جویی در زمان و تولید گیاهان عاری از بیماری از کشت بافت آن استفاده کردیم. آزمایش بصورت فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. در این تحقیق برای تولید کالوس از ریزنمونه های برگی استفاده شد. بیشترین وزن کالوس در محیط ms حاوی 5/1 میلی گرم بر لیتر 2,4,d و 1 میلی گرم bap بدست آمد. . نتایج حاصل نشان داد که محیط حاوی 5/1 میلی گرم بر لیتر ga3 بهترین محیط برای پرآوری است. بیشترین طول و درصد ریشه زایی در محیط حاوی یک میلی گرم بر لیتر naa به بدست آمد. به منظور بررسی خاصیت ضد سرطانی اندامها(برگ،ساقه، ریشه، دمگل،پوست،گوشت و بذر) و کالوس های حاصل از گوجه فرنگی چری در محلول متانول(قطبی) حل شده و سپس عصاره-گیری شدند. عصاره های حاصل جهت بررسی اثرات ضد سرطانی بر روی سلولهای نرمال کلیه جنین انسان (hek) و سلول-های سرطان سینه mda)) مورد مطالعه قرار گرفتند. بر طبق نتایج حاصل پوست میوه مسن بیشترین و کالوس تاریکی کمترین اثر کشندگی و سمیت را بر روی لاین سلول سرطانی سینه داشت.