ارزیابی غلظت هموسیستئین و استرادیول در مایع فولیکولی افراد pcos و ارتباط آن با کیفیت اووسیت و جنین در شرایط آزمایشگاهی

سندرم تخمدان پلی کیستیک یکی از مهمترین اختلالات آندوکرینی است که در حدود 5 تا 10% زنان را در سنین تولید مثلی تحت تاثیر قرار می دهد و یکی از مهمترین علل ناباروری است. ویژگی های بیوشیمیایی مایع فولیکولی ممکن است در ارزیابی کیفیت اووسیت، پتانسیل لقاح و تکامل جنینی، نقش کلیدی داشته باشند. اووسیت در طول تکامل از لحاظ متابولیکی به ریز محیط درون فولیکول وابسته است. هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه بین کیفیت اووسیت و سطح هموسیستئین در مایع فولیکولی در زنان تحت ivf و بررسی سطح هموسیستئین، استرادیول وگلوکز در مایع فولیکولی در بیماران pcos تحت ivf و مقایسه آن با گروه کنترل می باشد. این تحقیق شامل 24 بیمار با تشخیص بیماری pcos که به مرکز ivf مراجعه کرده بودند، می باشد. تشخیص pcos بر اساس مدارک سونوگرافیک، آزمایشگاهی و کلینیکی انجام شد. گروه کنترل را نیز 24 بیمار نابارور که در آنها هیچ مدرکی دال بر وجود تخمدان پلی کیستیک وجود نداشت تشکیل می دهد. تمام بیماران تحت تحریک تخمک گذاری با پروتکل استاندارد طولانی مدت قرار گرفتند. 48 نمونه مایع فولیکولی جمع آوری شد. سپس مایع فولیکولی به مدت 15 دقیقه در c4 و دور g ×3000 برای حذف عناصر سلولی سانتریفوژ شد و مایع رویی برداشته و تا زمان انجام آنالیزهای بیوشیمیایی و هورمونی درc80– فریز شد. کیفیت اووسیت ها و جنین ها بر اساس معیار های استاندارد درجه بندی شدند. سطح هموسیستئین، استرادیول و گلوکز در مایع فولیکولی که در زمان استحصال اووسیت جمع آوری شده بود، اندازه گیری و بین دو گروه مقایسه شد. این مطالعه نشان داد که سطح هموسیستئین در مایع فولیکولی به طور قابل ملاحظه ای در بیماران pcos نسبت به گروه کنترل بالاتر است (015/0=p) و افزایش سطح هموسیستئین مستقل از پارامترهایی همچون سن بیمار، bmi ، سطح گلوکز و استرادیول مایع فولیکولی می باشد. همچنین در این مطالعه یک رابطه معکوس بین کیفیت اووسیت و میزان هموسیستئین مشاهده شد. داده های حاصل از این مطالعه نشان می دهند که درصد بارداری به طور قابل ملاحظه ای در زنان غیر مبتلا بهpcos نسبت به بیماران مبتلا، بالاتر است.