توسعه مدل جهت در مدار قرار دادن بهینه واحدها با ملاحظه قیود ایمنی شبکه و با تاکید بر پاسخ تقاضا و عدم قطعیت در تولید واحدهای بادی از دید اپراتور مستقل سیستم

یکی از عملیاتی که اپراتورهای مستقل سیستم در بازارهای برق تجدیدساختار یافته، برای برنامه ریزی اعمال بازار در روز بعد اجرا می نمایند، عملیات امنیت-مقید مشارکت واحدهای نیروگاهی برای تعیین برنامه ورود و خروج واحدها برای حداکثر نمودن رفاه اجتماعی و در عین حال حفظ امنیت سیستم است. با افزایش ضریب نفوذ واحدهای بادی، تناوب و تغییر توان آنها به عنوان چالشی برای اپراتورهای مستقل سیستم در جهت حفظ امنیت سیستم قدرت، مطرح شده است، از این رو در نظر گرفتن عدم قطعیت توان بادی در برنامه ریزی روز بعد مشارکت واحدها، امری حیاتی قلمداد می شود. یکی از روش های اصلاح تناوب توان بادی را می توان استفاده از پاسخ تقاضا دانست. در این پایان نامه ابتدا مسئله امنیت-مقید مشارکت واحدهای نیروگاهی با استفاده از روش تجزیه بندرز به یک مسئله اصلی و زیرمسئله تجزیه می شود، مسئله مشارکت واحدهای نیروگاهی در مسئله اصلی با تولید توان بادی و تقاضای پیش بینی شده حل شده و این حل برای ارضای محدودیت های ساعتی شبکه مورد بررسی قرار می گیرد. سپس بار خالص پیش بینی شده، از اختلاف بین تقاضا و توان بادی پیش بینی شده محاسبه می گردد و با روش شبیه سازی مونت کارلو سناریوهای بار خالص را شبیه سازی می کنیم. برای کاهش ملزومات محاسباتی از روش های کاهش سناریو، به منظور کاهش تعداد سناریوهای تولید شده استفاده می کنیم. راهبری اولیه در زیرمسئله امکان پذیری حل مسئله، بررسی شده و از راهبری مجدد تولید و استفاده از برنامه پاسخ تقاضا، برای پوشش انحراف ساعتی توان بادی و تقاضا در ارضای محدودیت های سیستم استفاده می شود. اگر راهبری مجدد واحدهای تولیدی و برنامه پاسخ تقاضا انحرافات موجود در ارضای محدودیت های سیستم را رفع نکرد، برش های بندرز مربوطه تولید می شود و به مسئله اصلی برای اصلاح حل مشارکت واحدها اضافه می شود. پروسه تکرار بین مسئله اصلی و زیرمسئله بررسی امکان پذیری ادامه خواهد یافت تا زمانی که سناریوهای شبیه سازی شده بار خالص بتوانند با راهبری مجدد تولید یا برنامه های پاسخ تقاضا مطابقت کنند. روش پیشنهادی در این پایان نامه، با استفاده از شبکه 6 باسه شبیه سازی می شود و نتایج مورد تحلیل قرار می گیرند.