طراحی مدل در کنترل گر چندگانه بر مبنای معیارهای غیرخطی گری و فاصله و پیاده سازی بر روی دستگاه ph

امروزه استفاده از مدل های خطی محلی (local linear models) برای مدل سازی یک فرایند غیر خطی عملی بسیار رایج در علم مهندسی کنترل است. هدف از انجام این کار تعمیم دادن تئوری ها و ابزار گوناگون و قدرتمند در دسترس برای سیستم های خطی، بر روی سیستم های غیر خطی می باشد. لذا نیاز کاربر به استفاده از روش های پیچیده غیرخطی (چه در مدل سازی و چه در کنترل) به طرز قابل ملاحظه ای کاهش می یابد. نحوه تولید و انتخاب مدل های خطی مناسب، همواره جزو چالش های ذاتی این دسته روش ها بوده که در این پروژه عمدتاً به آنها پرداخته شده است. ابتدا با به کارگیری چندین معیار غیرخطی گری (nonlinearity measures)، سعی گردیده که نقاط کاری (operation points) فرآیند را که در آنها رفتار غیرخطی تری دارد شناسایی کرد. بدیهی است که تخمین مناسب برای چنین نقاطی باید متشکل از تخمین های خطی بیشتری باشد. به عبارت دیگر به کمک این معیارها، نقاطی که نیاز به تراکم مدل بیشتر دارند را می یابیم. در فاز بعدی اقدام به حذف مدل های اضافی می-نماییم. بدین ترتیب که با بهره گیری از معیار فاصله (gap metric)، مدل هایی را که بیش از اندازه به یکدیگر شبیه هستند را شناسایی و حذف می نماییم. این کار علاوه بر کاهش بار محاسباتی، گاه به بهبود عملکرد کنترل گر نیز می انجامد. در نهایت این دو دسته از معیارها، برای نشان دادن توانایی-هایشان در تولید بانک مدل برای کنترل گر چندگانه، بر روی یک دستگاه کنترل ph آزمایشگاهی پیاده سازی گردیده اند.