تخصیص بهینه توان تولیدی مزارع بادی با حضور سیستم های ذخیره ی توان الکتریکی با رعایت شاخص های کیفیت توان در شبکه

سیستم های قدرت متداول از اجزا و واحد های مستقل تشکیل شده اند. افزودن یک واحد به سیستم، تغییراتی را در ساختار و نحوه ی بهره برداری آن سیستم ایجاد می کند. حضور مزارع بادی و دیگر منابع انرژی تجدید پذیر در سیستم قدرت به عنوان واحد تولیدی، تغییرات بیشتری را در مقایسه با دیگر واحد ها در ساختار و نحوه ی بهره برداری از سیستم قدرت بر جای می گذارد. خاصیت نوسانی و تصادفی توان تولیدی واحد های بادی، این واحد ها را در میان سایر واحد های دیگر متمایز ساخته است. لذا حضور این واحد ها در سیستم قدرت، شرایط بهره برداری پیچیده تری را نسبت به گذشته برای بهره-برداران فراهم می آورد. با افزایش سطح نفوذ توان بادی در سیستم های قدرت، حساسیت و پیچیدگی بهره برداری از این سیستم ها نیز در نظر بهره برداران افزایش می یابد. حضور سیستم ذخیره ساز انرژی (ess) در مزارع بادی می تواند تاثیر مطلوبی در بهره برداری از سیستم های قدرت شامل واحد های تولید توان بادی داشته باشد. میزان این تأثیرات متناسب با رژیم بادی منطقه و قیمت ساعت به ساعت واحد انرژی متفاوت می باشد. در برخی مطالعات انجام شده، تأثیرکاربرد سیستم های ذخیره ساز انرژی بر بهبود کیفیت توان شبکه مورد بررسی قرار گرفته است. در دیگر مقالات از سیستم های ذخیره ساز انرژی جهت مدیریت انرژی در مزارع بادی و سطوح مختلف شبکه استفاده شده است. در این تحقیق تاثیر حضور سیستم های ذخیره ساز انرژی در مزارع بادی بر میزان نفوذ این منابع در شبکه بررسی شده است. در ابتدا با ارائه مدلی برای ژنراتور القایی ، توان خروجی مزرعه ی بادی بر حسب سرعت باد و پارامتر های سیستم بدست می آید. سپس با استفاده از یک روش جدید، میزان ظرفیت سیستم ذخیره-ساز انرژی و میزان توان تزریقی به شبکه در یک دوره ی یک ساله به نحوی تعیین می گردد که درآمد ناشی از فروش انرژی بادی و ضریب ظرفیت مزارع بادی تا حد امکان افزایش یابد. لذا با افزایش میزان درآمد و ضریب ظرفیت مزارع بادی، تمایل طراحان به افزایش نفوذ انرژی بادی در شبکه بیشتر خواهد شد.