مقایسه شیوه های حکایت پردازی در گلستان و بوستان با داستان های مینیمال

چکیده مینیمالیسم، جنبشی است که حدود نیم قرن پیش تحت تأثیر عواملی چون عصر فراصنعتی، جنگ، ...... شکل گرفت و همانند دیگر پدیده ها، در زمینه های مختلف و از جمله هنر نیز اثر گذاشت. گرایش به اختصار در ادبیات داستانی، به صورت داستان کوتاه، داستانک و داستان مینیمال تجلی پیدا کرده است. داستان مینیمال به عنوان تازه ترین نوع داستانی، ویژگی هایی دارد که برخی از آن ها را در گونه های روایی موجود در ادبیات کلاسیک فارسی نیز می توان یافت. در این میان، برخی از حکایت های سعدی در بوستان و گلستان، برخی از ویژگی های داستان مینیمال را دارند؛ اگرچه تفاوت هایی نیز میان این دو نوع دیده می شود. وجوه اشتراک این دو به قرار زیر است: 1- ایجاز بیش از حد-2- طرح ساده-3- مستندسازی-4- گفتگو-5- محدودیت شخصیت ها-6- محدودیت زمان و مکان-7- سادگی زبان و بیان-8- واقع گرایی-9- بهره مندی از درونمایه ی جذاب-10- طنز-11- برجستگی برخی عناصر داستان-12- تمامیت و کمال- درکنار این مشابهت ها، به 6 مورد تفاوت موجود میان آن ها نیز می توان اشاره کرد که از این قرار است: 1- صراحت سعدی در بیان پیام اخلاقی و عدم صراحت داستان های مینیمال-2- تفاوت در قالب داستان از لحاظ نظم و نثر-3- تفاوت در کیفیت غافلگیری- 4- تفاوت در گرایش زمانی-5- تفاوت در شخصیت پردازی-6- تفاوت در ابتکاری بودن یا نبودن کلیدواژه ها: ادبیات داستانی- داستان مینیمال- سعدی- بوستان- گلستان.