بررسی اسلوب های حروف نگاری و رنگ پردازی در خط نگاره ها و نقاشیخط های معاصر ایران- پروژه عملی: ارائه آثار پوستر با کارکردهای خط در گرافیک با موضوع مناسبتهای فرهنگی و بزرگداشت مشاهیر ادبی و هنری ایران

چکیده تلفیق خط و نقاشی از دیرباز در تاریخ خط نگاری ملل مختلف مشاهده شده است. به عنوان مثال کاربرد خط در کتیبه ها و اماکن مقدس و نیز روی ظروف، مهرها و ... که از قدمت زیادی برخوردارند. این گونه آثار را می توان ریشه ی اصلی آثار خط نگاری و نقاشی خط نیز نامیده اما نقاشی خط به شکل امروزی قدمتی چهل تا پنجاه ساله دارد. در دوره ی معاصر هنرمندان با ورود تجدد به ایران، آثار خوشنویسی و نقاشی را دگرگون کردند و با حرکت های آزادانه و خلاق هیچ مرزی را برای خود تلفیق خوشنویسی و نقاشی قائل نشدند . وقتی خوشنویسی توأم با رنگ آمیزی و یا ترکیب سایر مواد استفاده شود ، به آن نقاشی خط اتلاق می شود . در همین راستا هنرمند باید با اقلام سنتی و شیوه های بهره وری از آن و همچنین از شیوه های رنگ پردازی در گذشته و حال آشنا باشد. این مسئله، دلیل اصلی شکل گیری و انتخاب موضوع این تحقیق می باشد که بدان به صورت تخصصی پرداخته شده است. در این تحقیق؛ ابتدا با نگاهی تاریخی و تحلیلی به بررسی پیشینه و ریشه ی آثار خط نگاری و نقاشی خط پرداخته شده است. سپس در بخش بعدی این تحقیق؛ عناصر و کیفیات بصری مطرح در آثار خط نگاری و چگونگی ترکیب بندی آنها و همچنین اسلوب های رنگ پردازی که در گذشته و حال کاربرد دارند، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. و در فصل پایانی این تحقیق با ارائه راهکارهایی، به بررسی اصول و شیوه های حروف نگاری و چگونگی استفاده از اقلام سنتی در طراحی آثار خط نگاره و نقاشی خط پرداخته شده است. از عمده ترین نتایجی که در این تحقیق حاصل شد، دگرگونی یکباره ی خوشنویسی سنتی ایران، با ورود مدرنیسم بود که ساختارهای سنتی خود را از دست داد و همچنین مشخص شد که هنرمندان با وجود سنت شکنی های شکل گرفته، هرگز حروف سنتی خود را از یاد نبردند و همواره از این اقلام در آثارشان استفاده کردند.