تحلیل ایمنی سازه جاکتی در اثر تغییرات شرایط طراحی بدلیل افزایش تراز آب دریاها

امروزه با توجه به تغیییراتی که در صنعت فراساحلی اتفاق می افتد، آنالیز قابلیت اعتماد سکوهای فراساحلی از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. معرفی روش "تعیین هدف" روش طراحی و بازبینی سازه های فراساحلی را بسیار انعطاف پذیر کرده است و روش بازبینی سازه ها بر مبنای قابلیت اعتماد را رواج داده است. بعد از چندین دهه پیشرفت، تکنولوژی قابلیت اعتماد سازه ای هنوز در مراحل اولیه ی خود قرار دارد و جای پیشرفت وجود دارد. این تکنولوژی به عنوان ابزاری قدرتمند برای طراحی و بازبینی در صنعت فراساحلی می باشد. هدف این تحقیق، تعیین مقدار قابلیت اعتماد سازه های جاکتی در آبهای ایران در اثر تغییرات تراز عملیاتی آنها می با شد. این تغییر تراز آب به عنوان مثال در دریای خزر مورد بررسی قرار گرفته است. چرا که تراز آب دریای خزر در حدود 20 سال گذشته به مقدار 2.5 متر افزایش داشته است و این افزایش همچنان ادامه دارد. نوسانات تراز آب در این دریاچه در گذشته نیز وجود داشته است ولی در حال حاضر سرعت آن بی سابقه است. آنالیز قابلیت اعتماد سازه های فراساحلی به بارگذاری محیطی وارده بر سازه بستگی دارد. در این تحقیق، ابتدا جهت بررسی رفتار سازه در اثر تغییرات عمق آب، تغییرات پاسخ سازه در اثر تغییر فوق مورد بررسی قرار گرفته است. در این مرحله تنش فون میزز و جابجایی عرشه ی سکو در عمق-های مختلف بررسی شده و عمق طراحی بحرانی برای سازه ی جاکت تعیین شده است. برای آنالیز دقیق تر سازه، آنالیز incremental بر روی سازه انجام شده است. سپس ضرایب بهره ی المان های مختلف سازه بر اساس آئین نامه ی api rp 2a-wsd محاسبه و تغییرات آنها بدقت بررسی شده است. در نهایت المان های بحرانی سوی جاکتی تعیین شده و آنالیز قابلیت اعتماد برای این المان ها و نیز سایر المان های سازه انجام شده است. نتایج این آنالیز برای طراحی سکوهای جاکتی بر مبنای قابلیت اعتماد، که در معرض این پدیده قرار دارند، قابل استفاده است.