تحلیل رابطه بین سبک تصمیم گیری و توسعه اخلاقی مدیران و کارشناسان شرکت مخابرات استان فارس

یکی از مهم ترین وظایف مدیران تصمیم گیری است که با توجه به پیشرفت تکنولوژی و اثرات جهانی شدن، روز به روز بر پیچیدگی و اهمیت آن افزوده می شود. بنابراین با درک علت اینکه چرا مدیران در شرایط یکسان، تصمیمات متفاوتی را اخذ می نمایند، می توان سازمان ها را در دست یابی به موفقیت و پیشرفت یاری نمود. یکی از عوامل مهم و تأثیرگزار بر تصمیم گیری مدیران، سبک تصمیم گیری آنان است. اما در مورد مسائلی که در برگیرنده موضوعات اخلاقی نیز هستند، بررسی سبک تصمیم گیری به تنهایی کافی نیست و آگاهی از چگونگی استدلال اخلاقی مدیران نیز امری ضروری است. هدف این پژوهش تحلیل رابطه بین سبک های تصمیم گیری و سطح توسعه اخلاقی مدیران و کارشناسان است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و شیوه جمع آوری داده ها، توصیفی - همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کارشناسان و مدیران شرکت مخابرات استان فارس در سال 1390 تشکیل داده اند و تعداد نمونه آماری 248 نفر است که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شده اند. در این پژوهش از دو پرسشنامه استاندارد سبک تصمیم گیری رو و آزمون موضوعی معین رست برای جمع آوری داده ها و از آمار استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون، آزمون t، آنالیز واریانس و آزمون شفه) برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که بین سبک های تصمیم گیری ادراکی و تحلیلی و سطح توسعه اخلاقی رابطه مستقیم وجود دارد( فرضیه 1 و 2) و میان سبک تصمیم گیری دستوری و سطح توسعه اخلاقی رابطه معکوس وجود دارد (فرضیه 4 ). همچنین بین سبک تصمیم گیری رفتاری و سطح توسعه اخلاقی رابطه معناداری وجود نداشت (فرضیه 3). بر اساس این یافته ها پیشنهادهایی ارائه شده است.