آسیب شناسی سیاستگذاری های قومی و تاثیر آن بر امنیت ملی نظام جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر ایل قشقایی

این پژوهش در پی یافتن پاسخی برای این سوال است که : نقاط ضعف و آسیب های سیاستگذاری قومی جمهوری اسلامی ایران چه بوده، اعمال و اجرای این سیاستگذاری ها به ویژه از ناحیه ایل قشقایی چه تاثیری بر امنیت ملی کشور داشته است ؟ و همینطور در صدد به آزمون گذاشتن این فرضیه می باشد که : عدم بهره گیری از ظرفیت های مشارکتی اقوام به ویژه نخبگان قومی و از جمله قشقایی ها مهمترین ضعف و آسیب در عرصه سیاستگذاری قومی از ناحیه جمهوری اسلامی است که ضریب امنیت ملی کشور به ویژه در شرایط گذار و بحرانی را کاهش داده است. در فصل مطالعات نظری به بررسی انواع مدلهای سیاست های قومی پرداخته شده است. بررسی پیشینه سیاستگذاری های قومی به دو بخش عمده تقسیم گردیده : یک- دوران سلطنت پهلوی : دوران پهلوی اول و دوران پهلوی دوم که خود به سه دوره تقسیم گردیده : از 1320 تا 28 مرداد 1332، از 28 مرداد 1332 تا انقلاب سفید 1341 و از انقلاب سفید 1341 تا بهمن 1357. دو- دوران جمهوری اسلامی که به چهار دوره تقسیم گردیده : دوران حکومت انتقالی، دوران جنگ تحمیلی، دوران سازندگی و دوران اصلاحات. در فصل آخر هم به بررسی آسیب شناسانه سیاست های قومی در قبال طوائف و عشایر ایل قشقایی و تاثیرات آنها بر امنیت ملی پرداخته شده است. در فصل نتیجه گیری و پیشنهادات نیز به این نتیجه رسیده ایم که از میان مدلهای مختلف سیاست های قومی، مدل "وحدت در کثرت" مناسب ترین مدل برای اتخاذ و اجرای سیاست های قومی در تعامل با تمامی اقوام و علی الخصوص ایل قشقایی می باشد. در انتها نیز به ارائه برخی پیشنهادات کاربردی در حوزه های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، آموزشی و ... پرداخته شده است.