بررسی پدیده ی همنوازی و رفتار موسوم به انفجار ناگهانی در یک آرایه ی سه گوش از نورون های موریس-لکار

پدیده ی همنوازی در فعالیت نورون ها پدیده ای بنیادی در بسیاری از کارکردهای مغز می باشد، پدیده ای که به طور گسترده در تشکیل حافظه در انسان مشاهده شده است. تپش منظم قلب که توسط دو دسته نورون همنواز تند و کند تنظیم می شود، نمونه ی دیگری از پدیده ی همنوازی در فعالیت نورون هاست. در این پایان نامه پدیده ی همنوازی و رفتار موسوم به انفجار ناگهانی در شبکه ای متشکل از سه نورون بررسی شده است. هر کدام از این نورون ها با مدل دو بعدی موریس- لکار توصیف می شوند و از طریق سیناپس های یک سویه به هم متصل شده اند. نورون ها در آرایه ی سه گوش به هم متصل شده و از لحاظ زیستی نورون های تحریک کننده فرض می شوند. در این آرایه انتقال دهنده ی تحریکی خاصی در نظر گرفته نشده است. بررسی معادله های دینامیکی و شبیه سازی ها با استفاده از نرم افزار matlab صورت گرفته و نتایج حاکی از آن است که میزان همنوازی و بروز رفتار انفجاری به شدت متأثر از میزان قوت سیناپسی است. ویژگی جالب رفتار انفجاری این است که می تواند از دو کد متفاوت به طور همزمان استفاده کند: شناسایی یک رخداد خاص از طریق وجود رفتار انفجاری، و ویژگی های کمّی آن از طریق بازه ی رفتار انفجاری یا تعداد اسپایک های درون هر بسته ی انفجار ناگهانی. نتایج این مطالعه می تواند برای دنبال کردن مقادیر پارامترهایی نظیر قوت سیناپسی، که اکنون می دانیم در بیماری پارکینسون دخیل است، به کار گرفته شود. با این وجود، هنوز نیاز است که از نظر ریاضی این مدل بیش تر بررسی شود تا بفهمیم چرا و چگونه بروز رفتار انفجاری تنها به ازای مقادیر خاصی از قوت سیناپسی رخ می دهد.