برخورد اصولیون با متصوفه در عهد قاجار

بررسی و تبیین ریشه های تضاد بین علمای مکتب اصولی و صوفیان در سده های 12و13 و 14 هجری قمری و چگونگی برخوردهای این دو نحله و جریان اعتقادی و تاثیر آن بر تحولات مهم عصر حاکمیت دودمان قاجار . بیان علل ناشناخته و پیچیده این تضاد و چالش ، با هدف پیگیری و ریشه یابی اختلافات فکری و اجتماعی و...... جریان فعلی روحانیت با تصوف .با توجه به اهمیت موضوعی این پدیده تاریخی و لزوم ریشه یابی بر خوردهای فعلی ما بین روحانیت رسمی شیعه و گروههای طرفدار تصوف ، موضوع این پایان نامه از اهمیت خاصی برخوردار است و میتواند ضمن روشن کردن زوایای نا گفته تاریخ معاصر و دو قرن اخیر ایران به فهم برخی از چالشهای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی دوران کنونی کمک نماید . از جمله هدف های پایان نامه حاضر شناساندن مواردی است که در گذشته به جوابی صحیح و منطقی و به دور از افکار جزم اندیش منتهی شده و خود، امروز از جمله مهمترین مواردی هستند که کار را برای گذر از جامعه سنتی به سوی جامعه مدرنیته و افکار آزادیخواهی دچار مشکل نموده اند و همچنین از آنجا که گرایش به فرق و نحله های صوفیانه در حال حاضر نیز وجود دارد پرداختن به این موضوع می تواند گوشه هایی از چالش های این طریقت ها را آشکار کند. این پایان نامه که به روش کتابخانه ای و به متد فیش برداری و گردآوری اطلاعات از منابع و مآخذ مختلف نگارش یافته ترکیبی از اخبار و اطلاعات تاریخی و جمع بندی ها، نتیجه گیری ها و تحلیل هایی که از سوی نگارنده ارائه شده است مورد بررسی قرار می گیرد .در مجموع این چنین میتوان نتیجه گرفت که با قدرت گیری دولت قاجار و استقرار حاکمیت سیاسی .علما و مجتهدین هم توانستن با انسجام و یکپارچگی و برخورداری از مدیریت حوزه های علمیه قوی اقتدار خود را بدست آورده و در ابعاد مذهبی و سیاسی حاکمیت دودمان قاجار نقش موثری را ایفا کنند و هر گونه ایده و تفکری را بر خلاف عقیده خود سرکوب نمایند که صوفیان نمونه ای از آن تفکرات بودند .لذا در اندیشه سیاسی و دینی علمای عصر قاجار هر گونه تفکر و ایده ی دینی و فقهی جدای از اندیشه آنان مردود و غیر قابل پذیرش بوده است.