تاثیر و ماندگاری یک دوره تمرین ثبات مرکزی بر تعادل ایستا و پویای دختران نوجوان با تاکید بر تیپ بدنی

توانایی حفظ تعادل بدن? عاملی مهم و ضروری در انجام فعالیتهای روزمره و اجرای فعالیتهای ورزشی می باشد? بنابراین شناخت سهم هر یک از عوامل دخیل در تعادل? ضروری می باشد. با فرض تاثیر گذاری تمرین ثبات مرکزی بر تعادل? هدف از این پزوهش بررسی تاثیر و ماندگاری یک دوره تمرین ثبات مرکزی بر تعادل ایستا وپویای دختران نوجوان با تاکید بر تیپ بدنی بود. 42 آزمودنی با میانگین سنی9/0±13 سال، قد99/7±61/153 سانتی متر و وزن15/16± 25/52 کیلوگرم براساس تیپ بدنی غالبشان توسط آزمون هیث - کارتر در سه گروه اکتومورفی(15نفر)، مزومورفی(15نفر) و اندومورفی(12نفر) طبقه بندی شدند. قبل از اجرای برنامه تمرینی ثبات مرکزی تعادل ایستای آزمودنی ها با تست رومبرگ و تعادل پویا با تست تعادل ستاره(sebt) اندازه گیری شد. تعادل ایستای و پویای آزمودنی ها بعد از اجرای برنامه تمرینی در چهار مرحله? الف- بعد از چهار هفته برنامه تمرینی(پس آزمون1)، ب- بعد از هشت هفته برنامه تمرینی(پس آزمون2)،ج- بعد از چهار هفته بی تمرینی(ماندگاری1) و د- بعد از هشت هفته بی تمرینی(ماندگاری2)? اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از روشهای آماری توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) وآمار استنباطی( t همبسته و آنالیز واریانس یک سویه) و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری05/0? p استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بهبودی تعادل ایستا در پس آزمون 1 و 2، فقط در گروههای اکتومورفی و مزومورفی از لحاظ آماری معنی دار بود در صورتیکه بهبودی تعادل پویا در پس آزمون 1، فقط در گروههای اکتومورفی و مزومورفی و در پس آزمون 2 در هر سه گروه معنی دار بود. نتایج تحلیل واریانس یک سویه? بهبودی بیشتر تعادل ایستای گروه مزومورفی نسبت به گروه اندومورفی در پس آزمون 2 و بهبودی بیشتر تعادل پویا در گروه های اکتومورفی و مزومورفی را نسبت به گروه اندومورفی در پس آزمون 1 نشان داد. یافته های تحقیق همچنین نشان داد بعد از چهار و هشت هفته بی تمرینی تعادل ایستا و پویا در هر سه گروه کاهش یافت، با توجه به نتایج تحقیق، استفاده از تمرینات ثبات مرکزی برای بهبودی تعادل گروههای اکتومرفی و مزومورفی توصیه می شود