بررسی الگوهای کلامی در گفتمان نمایشنامه های تی. اس.الیوت با تکیه بر نمایشنامه های صخره ، جنایت در کلیسا ، گردهمایی خانوادگی ، مهمانی عصرانه

این پژوهش با رویکردی زبانشناختی به شناسایی و بررسی الگو های کلامی در آثار تی .اس. الیوت پرداخته است و این الگو را در چهار نمایشنامه جنایت در کلیسا، گردهمایی خانوادگی ، مهمانی عصرانه و صخره مورد بررسی و تحلیل قرار داده است .تی .اس .الیوت شاعر منتقد و نمایشنامه نویس انگلیسی هفت نمایشنامه نوشته است. روش گرد آوری اطلاعات کتابخانه ای است اما تجزیه و تحلیل آن بر اسا س نظریات جدید تحلیل گفتگوی نمایشی می باشد . تی . اس الیوت شاعر ، منتقد و نمایشنامه نویش انگلیسی هفت نمایشنامه نوشته است . آثار نمایشی او دارای الگوی کلامی بارزی است . کلام در نمایشنامه های او شعر گونه است . تکنیک و روش تی . اس. الیوت در نگارش اکثر گفتگو های نمایشی به صورت منظوم است . در نمایشنامه های او میزان نقض اصل ادب بسیار کم و رعایت اصل ادب یکی از ویژگیهای آشکار شخصیت های نمایشی است. اکثر شخصیت های نمایشنامه های او تمایل زیادی به پرگویی دارند به نحوی که گفتارشان به سخنرانی یا موعظه شباهت می یابد . استفاده از گفتار مذهبی و کلام کتاب مقدس و اشاره به آیین های مسیحیت در نمایشنامه صخره و جنایت در کلیسا نمود بیشتری دارد. کنش گفتاری احساسی پرکاربرد ترین کنش گفتاری آثار الیوت است . کلام نمایشنامه های جنایت در کلیسا و صخره کاملا رسمی ، منظوم و مذهبی است . الیوت در نمایشنامه مهمانی عصرانه و گردهمایی خانوادگی از کاربرد کلام سنگین و شاعرانه فاصله می گیرد و به کلام محاوره نزدیک می شود .نمایشنامه های او از تغییرات ناگهانی کلام روزمره به کلامی هدفمند و شاعرانه برخوردار هستند. از نکات برجسته کلام او بیان جملات پرسشی فراوان است پرسشهایی که با پرسشی دیگر جواب داده می شوند از موارد بارز دیگری که در کلام نمایشی الیوت دیده می شود می توان به رعایت اصل ادب ، تاکید ، تکرا ر، همپوشی ، ریتم ،رعایت اصل همکاری اشاره کرد. الیوت با توجه به اینکه روح یک شاعر را دارد همواره کلامش را از گفتگوی روزمره جدا می کند و در فضایی آرمانگرایانه به خلق گفتگو های نمایشی اش می پردازد. او نمایشنامه هایش را تحت تاثیر آثار نمایش نویسان کلاسیک یونان و دوره الیزابت نوشته است. با توجه به بررسی های انجام شده می توان به این نتیجه رسید که تحلیل گفتمان نمایشی تی . اس. الیوت با رویکرد زبان شناختی امکان پذیر می باشدو قابل تعمیم به آثار دیگر او نیز هست. به عبارت دیگر کلام نمایشنامه های الیوت قابلیت یک بررسی علمی را دارد.