بررسی وضعیت استفاده از شوهد پژوهشی در توانبخشی و موانع و تسهیل کننده های آن از دیدگاه کارشناسان توانبخشی بیمارستان های اموزشی شهر تهران، 1390.

زمینه: این پژوهش با هدف تعیین وضعیت استفاده از شواهد در توانبخشی و موانع و تسهیل کننده های آن از دیدگاه کارشناسان توانبخشی بیمارستان های آموزشی شهر تهران انجام شده است. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی بوده و به شیوه مقطعی انجام پذیرفته است. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارشناسان شش رشته توانبخشی شاغل در بیمارستان های آموزشی تحت پوشش دانشگاه های علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی و علوم بهزیستی و توانبخشی (مجموعا 485 نفر) بودند. ابزار گردآوری داده ها، شامل برگه ثبت اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه های "بررسی وضعیت استفاده از شواهد پژوهشی استبروکس و بخش محقق ساخته" و "تعیین موانع و تسهیل کننده های استفاده از شواهد پژوهشی فانک" بود که روایی آن ها با استفاده از نظر 14 نفر از خبرگان به روش لاوشه و پایایی آن ها با استفاده از ضریب آلفای کرومباخ ( 723/0، 943/0 و 765/0)، مورد تایید قرار گرفت. پس از انتخاب نمونه محاسبه شده به روش تصادفی خوشه ای، 165 نفر از کارشناسان توانبخشی انتخاب شده و پرسشنامه های مذکور بین آن ها توزیع گردید و در نهایت 129 پرسشنامه ، جمع آوری و تحلیل شد. از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 16، آزمون های توصیفی و آزمون های آماری کولموگروف- اسمیرنوف، تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: 5/70% شرکت کنندگان در پژوهش، زنان با میانگین سنی 38 و میانگین سابقه کاری 12 سال بوده اند. 3/78% دارای مدرک لیسانس، 3/16% فوق لیسانس و 4/5% دکترا بوده و اغلب آنان (38%) فیزیوتراپیست بودند. وضعیت استفاده از شواهد پژوهشی با ( 05/0p< و 13/3= میانگین)، به طور معناداری در حد متوسط بدست آمد. همچنین "دراختیار نداشتن تسهیلات کافی به منظور بکارگیری یافته های تحقیق و به عمل در آوردن آن" با ( 05/0p < و 04/3= میانگین) و "افزایش میزان علاقمندی و انگیزه فردی در بکارگیری نتایج تحقیقات" با ( 05/0p < و 36/3= میانگین)، به ترتیب به عنوان مهم ترین موانع و تسهیل کننده های عملکرد مبتنی بر شواهد ذکر شدند. بحث و نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که میزان استفاده از شواهد پژوهشی در جامعه مورد مطالعه، در حد متوسط بوده است. علیرغم آن که بسیاری از افراد شرکت کننده در پژوهش، در کل نگرش مثبتی نسبت به تحقیق و بکارگیری نتایج آن در عملکرد بالینی داشته و معتقد بودند که انجام تحقیق به ساخت پایه علمی در فعالیت توانبخشی کمک می کند، ولی میزان استفاده آنان از نتایج تحقیق در عملکردشان در حد متوسط بود. همچنین شرکت کنندگان نداشتن تسهیلات کافی برای بکارگیری نتایج تحقیق را به عنوان مهم ترین مانع و افزایش علاقمندی و انگیزه فردی در به عمل آوردن شواهد را به عنوان مهم ترین تسهیل کننده استفاده از شواهد برشمردند. کلمات کلیدی: شواهد پژوهشی، توانبخشی مبتنی بر شواهد، موانع وتسهیل کننده های عملکرد مبتنی بر شواهد.