مکانیزم اثر مهارکنندگی ملازم‏ های شیمیایی از خانواده پلی ال‏ها، عصاره آبی زعفران و کروسین، درگلیکه شدن برخی پروتئین‏ها در دو شرایط in vitro و in vivo و بررسی اثرات درمانی این ترکیبات در موش های صحرایی دیابتی تیپ 2

چکیده مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی اثرات عصاره آبی زعفران، کروسین و ملازم های شیمیایی از دسته پلی‏ال‏ها بر پارامترهای بیوشیمیایی سرم و ادرار در دیابت تیپ 2 القاء شده در موش های صحرایی با استرپتوزوتوسین می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه، موش های صحرائی نر نوزاد 2 تا 5 روزه ویستار آلبینو به طور تصادفی به گروه های سالم و بیمار بدون درمان و تحت درمان با عصاره آبی زعفران تقسیم شدند. برای القای دیابت نوع 2 ،stz با دز mg/kg body weight 90 به صورت درون صفاقی ((i.p به موش های صحرایی نوزاد تزریق شد. سپس گروه‏های دیابتی با عصاره آبی زعفران با دو دز mg/kg body weight 150 و100 ، کروسین با دو دز mg/kg body weight 150 و100 بصورت تزریق درون صفاقی و پلی‏ال‏های گلیسرول و اینوزیتول بصورت 5/0% وزنی-حجمی در آب ‏خوراکی تحت تیمار قرار گرفتند. مطالعه تا 5 ماه ادامه داشت. نتایج و بحث: به دنبال تجویز تیمارها میزان مرگ و میر در رت های دیابتی تحت درمان کاهش معنی‏داری داشت. همچنین وزن رت های دیابتی تحت درمان در مقایسه با دیابتی های بدون درمان افزایش یافت (p<0.001) و به وزن رت های سالم نزدیک گردید. نتایج نشان داد که تجویز تیمارها سبب کاهش معنی داری در گلوکز ، hba1c ، تری گلیسرید، کلسترول تام ، ldl ، استرس اکسیداتیو، کراتینوری و آلبومینوری در رت های دیابتی شد، در حالی که میزان و عملکرد hdl و نیز بیان hsp70 به طور معنی داری (p<0.001) افزایش یافت.