رابطه خودکارآمدی و هدف های پیشرفت با فراشناخت و مقایسه عوامل متغیر اخیر در دانش آموزان دختر دوره ی دبیرستان شهرستان ممسنی

نمونه این پژوهش شامل 230 دانش آموز دختر پایه اول بود که به صورت تصادفی چند مرحله ای نسبتی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش خرده مقیاس خودکارآمدی، ابزار mslq پینتریچ، اسمیت، گارسیا و مکیچی (1993)، مولفه های هدف تبحرگرا، هدف عملکردگرا و هدف عملکردگریز از مجموعه الگوهای یادگیری سازگار میگلی و همکاران (2000) و مولفه هدف تبحرگریز، از مجموعه مقیاس های هدف های پیشرفت اندرو، الیوت، هولی، مک گریگور (2001) و پرسشنامه آگاهی فراشناختی (mai) شرا و دنیسون (1994) می باشند. نتایج همبستگی ساده نشان داد که خودکارآمدی و هدف های پیشرفت (به جز هدف تبحرگریز) با فراشناخت و عوامل آن رابطه مثبت دارند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که در پیش بینی فراشناخت متغیرهای خودکارآمدی و هدف های پیشرفت نقش مهمی ایفا می کنند. نتایج حاصل از تحلیل کاننی نیز نشان داد که ترکیب خطی عوامل فراشناختی (دانش بیانی، دانش روشی، دانش موقعیتی، برنامه ریزی، نظارت، مدیریت اطلاعات، عیب زدایی و ارزیابی) با ترکیب خطی عوامل انگیزشی (خودکارآمدی، هدف تبحرگرا، هدف تبحرگریز، هدف عملکردگرا و هدف عملکردگریز) همراه است. به علاوه، یافته های حاصل از تحلیل واریانس با سنجش های تکراری نیز نشان داد که بین دانش آموزان از لحاظ سطوح دانش شناختی (دانش بیانی، دانش روشی و دانش موقعیتی) و دانش خودگردانی (برنامه ریزی، نظارت، مدیریت اطلاعات، عیب زدایی و ارزیابی) تفاوت معنی دار وجود دارد.