اثربخشی انفرادی ورزش و ترکیب آن با برنامه آموزش غنی سازی و ارتقای زندگی بر موفقیت رژیم درمانی در افراد مبتلا به اضافه وزن و چاقی

اضافه وزن و چاقی پیامدهای نامطلوب جسمی و روانی مهمی به همراه دارد. مطالعات پیشین نشان می دهند که ساختار انگیزشی غیرانطباقی، نقشی اساسی در رفتارهای آسیب زا مانند پرخوری، بدخوری، و مصرف مواد ایفا می کند. همچنین، سبک خوردن افراد، میزان موفقیت در کاهش وزن را پیش بینی می کند. پژوهش حاضر شامل سه مطالعه بود. مطالعه اول با هدف بررسی نقش ساختار انگیزشی و سبک های خوردن بود. 60 خانم مبتلا به اضافه وزن و چاقی و 60 خانم با وزن طبیعی به صورت نمونه گیری دردسترس و داوطلبانه در پژوهش شرکت، و پرسش نامه های اهداف شخصی و عادات خوردن داچ را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که (الف) ساختار انگیزشی غیر انطباقی در افراد مبتلا به اضافه وزن و چاقی از افراد دارای وزن طبیعی بیش تر بود؛ (ب) ساختار انگیزشی غیر انطباقی در افراد مبتلا به اضافه وزن و چاقی با سابقه شکست های مکرر در رژیم درمانی از افراد موفق بیش تر بود؛ (ج) افراد مبتلا به اضافه وزن و چاقی نسبت به افراد دارای وزن طبیعی در سبک های خوردن هیجانی، هیجانی سرگردان، هیجانی مشخص و بیرونی نمره بالاتری را گزارش کردند. مطالعه دوم، با هدف بررسی روابط بین ساختار انگیزشی، سبک های خوردن و نمایه توده بدنی انجام شد. نتایج نشان داد که (الف) نمایه توده بدنی با سبک خوردن هیجانی و خوردن بیرونی، همبستگی داشت؛ (ب) افزایش در ساختار انگیزشی انطباقی با نمایه توده بدنی پایین تر و تعداد شکست کم تر در رژیم درمانی همراه بود؛ و (د) نمایه توده بدنی در رابطه ی بین ساختار انگیزشی انطباقی و سبک خوردن به عنوان متغیر میانجی عمل نکرد. مطالعه سوم با هدف بررسی اثربخشی انفرادی و ترکیبی ورزش و برنامه آموزش غنی سازی و ارتقای زندگی بر موفقیت رژیم درمانی در افراد مبتلا به اضافه وزن و چاقی انجام شد. تعداد 40 نفر از آزمودنی های داوطلب در مطالعه اول، به صورت تصادفی ساده انتخاب و به صورت تصادفی ساده درگروه های مداخله ترکیبی (10= n)، کنترل نما (10= n)، کنترل 1 (10= n) و کنترل 2 شامل (10= n) جایگزین شدند. قد آزمودنی ها در مرحله پیش آزمون و وزن و دورکمر در مراحل پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری اندازه گیری شد و نمایه توده بدنی آن ها محاسبه شد. نتایج نشان داد که برنامه مداخله ترکیبی نسبت به کنترل نما، کنترل 1 و کنترل 2 (الف) با کاهش بیش تر نمایه توده بدنی و اندازه دور کمر؛ و (ب) با افزایش نمرات ساختار انگیزشی در جهت انطباقی تر شدن همراه بود.