سنجش میزان اثر بخشی طرح کارورزی در توانمند سازی بخش کشاورزی در خراسان جنوبی

کارورزی دانش آموختگان دانشگاهی به عنوان یک ابزار نسبتاً جدید و موفق از ظرفیتها و قابلیتهای زیادی برای ایجاد یا ارتقاء مهارتهای حرفه ای و فنی آنان برخوردار است. بنابراین آگاهی ازنقطه نظرات فارغ التحصیلان بخش کشاورزی(کارورزان) در مورد این طرح حائز اهمیت می باشد. پژوهش حاضر با هدف کلی((بررسی سنجش میزان اثر بخشی طرح کارورزی(فارغ التحصیلان بخش کشاورزی)در توانمند سازی بخش کشاورزی استان خراسان جنوبی ))صورت گرفته است. تحقیق حاضر به صورت پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شده است. جامعه آماری شامل 532 نفر فارغ التحصیل بخش کشاورزی (کارورز) بود که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 84 نفر مشخص گردید که جهت افزایش درصد اطمینان به 300 نفر افزایش یافت. با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتسابی نسبت به جمع آوری اطلاعات اقدام گردید. داده های آماری و اطلاعات بدست آمده از پرسشنامه ها با توجه به فرضیات واهداف مطرح شده مورد آزمون قرارگرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی نظیر فراوانی،درصد فراوانی، میانگین، انحراف معیار و نما(مد) استفاده شده و در بخش آمار استنباطی برای تعیین میزان رابطه بین متغیرهای مورد بررسی از آماره ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شده است و برای سنجش سطوح معنی داری و مقایسه میانگین رتبه ای متغیر وابسته با متغیر مستقل از آزمونهای من ویتنی و کروسکال والیس بکار گرفته شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که جامعه آماری مورد مطالعه میزان اثر بخشی مثبتی در توانمند سازی بخش کشاورزی دارند. نتایج حاصل ازتحلیل رگرسیون حاکی از آن است که از نقطه نظر فارغ التحصیلان بخش کشاورزی(کارورزان)نسبت به ویژگیهای طرح کارورزی، میزان توانایی وتناسب آموخته های دانشگاهی با کارهای محوله کارورزی از مهمترین متغیرهای تأثیرگذار در توانمند سازی بخش کشاورزی استان خراسان جنوبی می باشند.