حذف فلز se با استفاده از بیومس saccharomyces cerevisiae و مدلسازی جذب co(ii)، cd(ii) و zn(ii) با استفاده از aspergillus niger در سیستم ناپیوسته

در این پژوهش تلاش شد که شرایط مطلوب جذب به واسطه بهره گیری از مخمر ساکرومایسس سرویزیا (به عنوان پسماند فرآیندهای صنایع غذایی) با لحاظ کردن متغییر های غلظت یون فلز در محلول و ph محلول آبی به همراه جرم بیومس خشک ساکرومایسس جهت حصول شرایط بهینه تحقیق شود. خلاصه نتایج بخش آزمایشگاهی حاکی از آن است که :1. بیومس آماده سازی شده ساکرومایسس دارای عملکردی به مراتب مناسب تر از بیومس بدون آماده سازی است.2. جاذب در شرایط ph برابر 5.08 و مقدار ppm 100یون سلنیوم موجود در محلول و به ازای g/l 2 مخمر دارای بهترین میزان جذب از محیط بود، 1.37±76.6%= r% و mg/g 2.13±38.316q = به دست آمد. نتایج دادکه این مخمر در جذب زیستی یون سلنیوم از محلول آبی توان مناسبی دارد. در مدل سازی برای جذب روی (2+)، کادمیوم (2+) و کوبالت (2+) با استفاده از قارچ aspergillus niger معادلات جذب langmuir،frindlich،sips وtemkin با استفاده از شبکه عصبی و الگوریتم ژنتیک matlab جهت یافتن ضرایب ثابت معادله پیگیری شد.در مورد شبکه های عصبی جهت رسیدن به نتایج بهتر نیاز به آموزش بیشتر شبکه بود. در معادله لانگ مویر، هر سه مورد از فلزات در محدوده ابتدایی غلظت از 0 تا ppm 10 جواب های تخمین زده شده از صحت مناسبی برخوردار است. در معادله فرندلیچ نتایج میانی در محدوده 50 تا ppm 200و برای کوبالت هم در محدوده 100 تا ppm 200و برای روی از 150 تا ppm280 جواب های تخمین زده خطای نسبتاً قابل قبولی برخوردار است. در معادله سیپس هم از محدوده 20 تاppm 200 جواب ها برای روی، برای کادمیوم از 10 تا ppm 120 و برای کوبالت از 0 تا ppm 230 نتایج از همخوانی و مطابقت داده های آزمایشگاهی و تخمین های ناشی از الگوریتم حکایت کرد. در معادله تمکین نتایج ناشی از تخمین الگوریتم ژنتیک از 0 تا ppm 280 برای روی و از 0 تا ppm 230 برای کوبالت با داده های آزمایشگاهی همخوانی در خور توجه ای داشت و خطای کلی آن در مورد روی برابر 6.8% و برای کوبالت برابر 5.6% بود.