تاثیر سرعت، غیر قرینگی حرکت و اعمال بار خارجی بر روی ثبات پوسچرال دینامیک و هماهنگی حرکتی بین سگمانی در بیماران مبتلا به کمردرد غیر اختصاصی و افراد سالم

تعامل بین مفاصل مختلف فاکتوری اساسی در ایجاد حرکات هماهنگ و الگوی با ثبات است. حفظ تعادل نیز جهت جلوگیری از افتادن در طی فعالیت های روزمره زندگی و فعالیت های شغلی مهم می باشد. پارامترهای کنترلی همانند سرعت، جهت حرکت و اعمال بار خارجی می تواند روی الگوی هماهنگی و تغییرپذیری تاثیر گذار باشد. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر پارامترهای کنترلی ذکر شده بروی کنترل ثبات پوسچرال و تغییرپذیری حرکت بوده است. روش ها: 24 فرد سالم و 24 بیمار کمردردی حرکات تکراری خم و راست شدن تنه را در هشت وضعیت مختلف از سرعت حرکت( سرعت بالا و پایین) ، جهت حرکت (قرینه و غیر قرینه) و اعمال بار خارجی (وجود بار و عدم وجود بار) انجام می دادند. از میان این افراد دو گروه 12 نفری به منظور ارزیابی تکرارپذیری پارامترها آزمون ها را مجددا در روز دیگری با فاصله زمانی 3 تا 7 روز انجام دادند و تکرار پذیری نسبی به کمک ضریب همبستگی درون گروهی ارزیابی شد. پارامترهای مرکز فشار جهت محاسبه انحراف معیار دامنه حرکت، انحراف معیار سرعت در جهت قدامی خلفی و طرفی، میانگین کلی سرعت و طول مسیر استفاده شد. میانگین مطلق فاز نسبی و انحراف فاز کمر-لگن ، هیپ-لگن و مچ پا- هیپ نیز جهت ارزیابی هماهنگی و تغییرپذیری حرکت استفاده می شد. با استفاده از آزمون آنالیز واریانس مکرر مقایسه تاثیر اصلی و اثرات متقابل پارامترهای کنترلی بر روی ثبات پوسچرال، تغییرپذیری و هماهنگی حرکت بین دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج حاصله نشان داد که در هر گروه میانگین کلی سرعت تکرارپذیری خوب تا عالی را با دامنه همبستگی 61/ تا 91/0 نشان داده است. پارامترهای دیگر مقادیر همبستگی متفاوتی را نشان دادند. در مورد معیارهای هماهنگی، میانگین مطلق فاز نسبی و انحراف فاز، تکرارپذیری بهتری در افراد سالم در مقایسه با بیماران کمردردی نشان دادند. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که میانگین کلی سرعت به عنوان شاخصی از ثبات پوسچرال بین دو گروه در شرایط غیر قرینه متفاوت بوده است. همچنین تاثیر اصلی قرینگی حرکت ، سرعت و اعمال بار خارجی در مورد متغیر هایی مثل انحراف معیار دامنه در جهت قدامی-خلفی و طرفی اثر معنی داری داشته است. اثر تقابل بین سرعت و قرینگی در مورد متغیرهای مثل انحراف معیار سرعت در جهت قدامی- خلفی، انحراف معیار جابجایی طرفی و طول مسیر اثر معنی داری داشته است. هماهنگی بین کمر و لگن در افراد سالم در مقایسه با افراد کمردردی متغیر تر بوده است. هماهنگی لگن-هیپ در شرایط غیر قرینگی بی ثبات تر از شرایط قرینگی حرکت بوده است و هماهنگی سگمان های مچ پا و هیپ در شرایط سرعت بالای حرکت بهتر بوده است. در این مطالعه بار خارجی تاثیر معنی داری بروی هماهنگی و ثبات الگوی سگمان ها نداشته است. نتیجه گیری: میانگین کلی سرعت پارامتر مناسبی جهت ارزیابی ثبات پوسچرال پیشنهاد شده است و فاز نسبی و انحراف فاز جهت ارزیابی هماهنگی و تغییرپذیری در شرایط دینامیکی همانند باربرداری و حرکات ترکیبی تنه است. پارامترهای کنترلی همانند سرعت، غیرقرینگی حرکت و وجود بار خارجی حین انجام حرکات تکراری تنه می تواند روی کنترل پوسچرال و ثبات الگوی حرکت موثر واقع شود.