بررسی تاثیر اندازه سوخ(پیاز) و حذف ساقه گل دهنده بر عملکرد سوخ و میزان ماده موثره دو گونه مختلف موسیر الیگودرز و کلات در شرایط آب و هوایی مشهد

گیاهان دارویی از منابع طبیعی بسیار مهمی هستند که از دیرباز مورد توجه بوده اند، در این میان گونه های مختلف آلیوم دارای ارزش غذایی، دارویی و پزشکی فراوانی می باشند. بدین منظور آزمایشی در سال 1389-90 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد بر اساس طرح فاکتوریل بر پایه بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو توده موسیر(الیگودرز، کلات)، سه اندازه سوخ(کوچک و متوسط و بزرگ) و عملیات حذف ساقه گل دهنده و عدم حذف ساقه گل دهنده بود. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین میزان آلیسین به ترتیب 24/4 و 19/0 میکرو گرم در میلی گرم ماده خشک، در سوخ درشت توده موسیر الیگودرز و سوخ کوچک توده موسیر کلات تولید شد. همچنین مشخص شد با افزایش وزن سوخ مادری میزان آلیسین نسبت ماده خشک افزایش می یابد. به طوری که سوخ های متوسط تقریباًً از نظر میزان آلیسین 7/3 برابر نسبت به سوخ کوچک افزایش نشان داد. نتایج عملکرد سوخ حاکی از افزایش عملکرد با افزایش اندازه سوخ کشت شده بود. در سوخ های درشت کشت شده بیشترین عملکرد (2/697 گرم در متر مربع) مربوط به توده موسیر الیگودرز بود. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین درصد افزایش وزن سوخ (64/101 درصد) مربوط به اندازه سوخ درشت می باشد. از نظر آماری بین توده هاای موسیر کشت شده از نظر درصد افزایش وزن سوخ کل هیچ اختلاف معنی داری مشاهده نشد. قطع ساقه گل دهنده موجب افزایش تعداد سوخچه تولیدی موسیر در هر دو توده شده است، به نحوی که بیشترین تولید سوخچه (33/2) مربوط به تیمار عملیات قطع ساقه گل دهنده بود. در بین اندازه سوخ های کشت شده نیز بیشترین تعداد سوخ چه (08/2) تولیدی مربوط به سوخ درشت بود. به نظر می رسد تولید این گونه ها در سیستم زراعی بتواند به عنوان یک راهبرد مهم در تأمین بازار رو به گسترش جهانی عمل کند.