محاسبه سطح مقطع دیفرانسیلی باریونهای با سه طعم سنگین با در نظر گرفتن حرکت فرمی در مدل کوارک-دوکوارک

کرومودینامیک کوانتومی (qcd) بطور کلی یک تئوری مورد قبول در برهمکنش های قوی می باشد. نتایج محاسبه شده توسط این تئوری با داده های تجربی در توافق است. مطالعه هادرون های سنگین نقش مهمی در توسعه و پذیرش احتمالی کوانتوم کرومودینامیکبعنوان نظریه اندرکنش های قوی دارد. در میان هادرون های سنگین، باریون های سنگین از اهمیت خاصی برخوردارند. داشتن توصیف دقیقی از آهنگهای تولید این هادرون های سه طعم سنگین و همچنین سطح مقطع تولید آنها می تواند کمک بسیار موثری برای سنجش آزمایشگاهی این ذرات باشد که برای رسیدن به این هدف ما نیازمند دانستن توابع ترکش این حالتها می باشیم. ازمقایسه نتایج نظری بدست آمده از تولید ترکشی باریونهای با سه طعم سنگین در مدل اختلال کوارک- گلوئون با نتایج بدست آمده از مدل کوارک- دوکوارک به این نتیجه می رسیم که تصور یک باریون شامل سه طعم سنگین بصورت یک کوارک سنگین و یک دوکوارک سنگین می تواند بسیار به واقعیت نزدیک باشد. با این فرض یک مسئله سه جسمی به یک مسئله دو جسمی تقلیل یافته و همچنین از پیچیدگی محاسبات برای توابع ترکش و دیگر کمیات نیز می کاهد. با استفاده از qcd اختلالی و در مدل کوارک- دوکوارک توابع ترکش تحلیلی برای باریونهای سنگین ?_bbc ,?_ccb,?_ccc ,?_bbb از ترکش کوارکهای c و b محاسبه شده و همچنین ترکش یک کوارک سنگین به باریون با سه طعم سنگین بدون در نظر گرفتن حرکت فرمی در مدل کوارک-دوکوارک مورد ارزیابی قرار گرفته است. در کار حاضر تولید باریونهای با سه طعم سنگین ? از طریق ترکش کوارکهای c و b با در نظر گرفتن اثر حرکت فرمی و در مدل کوارک- دوکوارک مورد مطالعه قرار گرفته است. در مرحله نخست توابع ترکش را برای تمام حالتهای ?_bbc ,?_ccb,?_ccc ,?_bbb در مقیاس اولیه ترکش با در نظر گرفتن حرکت فرمی محاسبه نموده، با استفاده از معادله تحول آلترلی-پاریزی آنها را تا مقیاس 2?_r تحول داده ایم. سپس با بکارگیری قضیه عامل بندی سطح مقطع کل تولید این ذرات را در شتابدهنده هایlhc و tevatron محاسبه کرده و رفتارتوزیع تکانه عرضی سطح مقطع دیفرانسیلی و سطح مقطع کل برای آنها را مورد مطالعه قرار داده ایم. نتایج ما نشان می دهد که در نظر گرفتن حرکت فرمی احتمال تولید و سطح مقطع تولید این باریونهای سنگین را افزایش می دهد و همچنین اگرچه تولید برخی از این حالتها نیازمند برخورددهنده های هادرونی پر انرژی مانندlhc است، اما امکان تولید بعضی دیگر از آنها در برخورددهنده های هادرونی موجود مانند tevatron نیز وجود دارد.