کاربرد یک مدل مرگ و میر با چند عامل ریسک در فسخ داوطلبانه

نرخهای مرگ و میر تحت تاثیر عوامل زیادی قرار می گیرد. محققان در سالهای اخیر مطالعات عمیقی در این زمینه داشته و عوامل ریسک زیادی کشف کرده اند. این عاملها شامل وضعیت اجتماعی- اقتصادی افراد مانند سطح تحصیلات، میزان درآمد، شغل و شرایط تأهل افراد و عاملهای رفتاری مانند شرایط سیگاری یا الکلی بودن، فعالیت جسمانی و میزان چاقی افراد است. شاخصهای سلامتی مانند میزان فشار خون افراد و سطح کلسترول آنها نیز از مهمترین عوامل تاثیر گذار بر روی مرگ افراد شناخته شده است. با توجه به کشفیات اخیر دانشمندان در این زمینه، امروزه بیمه گران ترجیح می دهند از مدلهایی برای تخمین نرخهای مرگ و میر و سایر ریسک های مرتبط با پوشش های بیمه ای مانند از کار افتادگی و ... استفاده کنند که مهمترین عوامل تاثیر گذار بر روی مرگ افراد را در نظر بگیرد. با این کار آنها می توانند افراد بیمه شده را به دسته های ریسکی گوناگونی تقسیم بندی کنند و نرخهای حق بیمه را با توجه به این دسته های ریسکی تنظیم کنند. مهمترین نتیجه این کار تعیین و دریافت حق بیمه منصفانه برای افراد تحت پوشش است. البته باید توجه داشت که متاسفانه این عوامل ریسک فقط در زمان انعقاد قرارداد مورد بررسی قرار می گیرند و به تاثیر تغییرات آنها در سالهای بعد توجه نمی شود. موضوع مهم دیگری که شرکتهای بیمه باید به آن توجه داشته باشند مسئله فسخ قراردادها است. فسخ قراردادها روی توانایی شرکت بیمه در تأمین هزینه های تحت پوشش تاثیر بسزایی دارد. در بعضی موارد ممکن است فسخ زیاد قراردادها باعث شود تا بیمه گر نتواند بطور کامل از عهده هزینه های اولیه برآید. یافته های دانشمندان نشان می دهد که افراد سالمتر تمایل بیشتری برای فسخ قراردادهایشان دارند تا افراد ناسالم. در واقع افراد سالمتر به دنبال شرکت بیمه ای هستند که حق بیمه کمتری از آنها دریافت کند. با توجه به مطالب بیان شده به نظر می رسد ایجاد یک ساختار قیمت گذاری مناسب یک موضوع مهم برای بسط شرکت بیمه در بازار رقابتی این محصول می باشد. برای ایجاد چنان ساختاری، آنها باید در برآورد نرخهای مرگ و میر از مدلی استفاده کنند که شامل مجموعه ای از عاملهای مهم ریسک مرگ بوده و در صورت امکان تغییرات آن عاملها را در طول زمان در نظر بگیرد. در این مطالعه ما از یک مدل زمان گسسته با چند عامل ریسک که تغییرات آنها در یک دوره دو ساله بعد از انعقاد قرارداد مورد بررسی قرار گرفته و همچنین تاثیر وضعیت سلامتی بیمه شده در سالهای بعد از انعقاد نیز مانند یک عامل ریسک وارد مدل شده است استفاده می کنیم تا تاثیر فسخ قراردادهای بیمه عمر را که یک مسأله بسیار مهم دراین نوع قرارداد ها می باشد و ارتباط مستقیمی با وضعیت سلامتی بیمه شده ها دارد مورد بررسی قرار دهیم. برای این کار تعداد 1600 نفر از بیمه شده های شرکت بیمه ایران را مورد مطالعه قرار دادیم و مهمترین عوامل تاثیر گزار بر مرگ و میر آنها را شناسایی کرده و از آنها در مدل مذکور استفاده کردیم. این عوامل ریسک علاوه بر سن و جنس که در بیشتر مدلهای مرگ و میر استفاده می شود شامل وضعیت سیگاری بودن فرد و میزان چاقی می باشد. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد تفاوت قابل ملاحظه ای بین مرگ و میر افراد در یک شرکت بیمه با در نظر گرفتن تاثیر فسخ و بدون آن وجود دارد که منجر به نرخ حق بیمه متفاوت در دو حالت می شود.