برسی چگونگی تاثیر فرمالیزم ایزواسپین در برهمکنش های هسته ای با a نوکلئون

یکی از اهداف اصلی تحقیقات در فیزیک، یافتن قوانین ساده ای است که موجب درک عمیق تر و وحدت پدیده های گوناگون شود. در وهله دوم هدف جاه طلبانه تر ساختن مدل هایی است که در یک محدوده کوچک تر، درکی از فرآیندهای فیزیکی درگیر در محدوده ای وسیعتر را در اختیار ما می گذارند و منجر به تجزیه و تحلیل اصولی اطلاعات تجربی موجود می شوند. همانطور که می دانیم اهمیت این مدل ها در فیزیک هسته ای بیشتر از شاخه های دیگر فیزیک است زیرا این واقعیت که هسته شامل ذرات زیادی است اما نه به اندازه کافی که بتوان آنها را آماری در نظر گرفت، توضیح می دهد که چرا می توان آنها را هم به صورت یک مجموعه ای از نوکلئون های منفرد توصیف کرد و هم به صورت یک شی شبیه به قطره مایع متراکم و باردار و همچنین به علت طبیعت نیروهای هسته ای، حل کامل معادلات مربوط به سیستم های چند نوکلئونی به دلایلی از قبیل تانسوری بودن نیروها و جفت شدگی بین معادلات مربوطه کاری بس دشوار است. در این پایان نامه، ما به معرفی و برسی این مدل ها پرداخته و با استفاده از اصول مکانیک کوانتومی ابرتقارنی ترازهای انرژی هسته را بدست می آوریم سپس تاثیر ایزواسپین را به عنوان یکی از مفاهیم مهم در فیزیک هسته ای و ذرات بنیادی در این برهمکنش ها محاسبه می نماییم. در قسمت بعد ما ابتدا با استفاده از مختصات فوق کروی و با فرض اینکه ذرات بدون بار هستند معادلات سیستم را حل می کنیم سپس با اعمال ایزواسپین تصحیح مربوط به آن را بدست می آوریم.