اثر روش های مختلف پادلینگ بر خصوصیات هیدرولیکی و وضعیت رطوبتی خاک غالب شالیزارهای گیلان

. نتایج نشان داد، اثر فاکتور آبیاری در مرحله خشک و تر بر همه صفات اندازه گیری شده در سطح آماری 1% معنی دار می باشد. در مرحله خشک، با کاهش وضعیت رطوبتی خاک از w_1 تا w_4تراکم خاک و میزان آب تخلیه شده روند صعودی و رطوبت خاک روند نزولی داشت و در مرحله تر بیشترین تراکم خاک مربوط به تیمار w_3بود. در تیمار? w?_4مقدار تراکم خاک نسبت به تیمار w_3کمتر بود زیرا انقباض خاک در تیمار? w?_4 بیشتر از ? w?_3بود. با افزایش دفعات پادلینگ رطوبت خاک کاهش یافت. در مرحله خشک وزن مخصوص ظاهری خاک از w_1تا w_3 افزایش یافت و میزان آب تخلیه شده از ?p ?_1تا p_3 افزایش یافت. در تیمار t_4 بیشترین نشست و آماس خاک مشاهده شد. نشست خاک از ?p?_1 تا p_3کاهش یافت. بیشترین کاهش و افزایش قطر ستون خاک مربوط به تیمار p_4 بود. در ادوات مرسوم پادلینگ خاک همزن مرسوم تیلری و رتیواتور تراکتوری بیشترین طول ترک مشاهده شد و کمترین طول ترک مربوط به تیمار ? p?_3 بود. بر اساس نتایج بدست آمده از این مطالعه، دو روش جدید مورد استفاده در تیمارهای ?t?_2 و t_3 (خاک همزن دوار تیلری و پادلر مخروطی) باعث افزایش نگهداری رطوبت خاک شدند و زمان رسیدن به ترک را به تعویق انداختند. با استفاده از روش های جدید دفعات پادلینگ کمتر شده که نتیجه آن صرفه جویی در هزینه های کارگری است.