ارائه مدلی چند هدفه برای حل مساله زمانبندی نیروی کار با در نظر گرفتن کیفیت سرویس در حالت احتمالی

زمانبندی نیروی کار عبارت است از پیش بینی تقاضا برای خدمات، تعیین شیف ت های کاری و تخصیص نیروی انسانی به شیف ت های مختلف که به منظور تامین خدم ا ت انجام م ی شود. مساله زمانبندی در بسیاری از سازما ن های خدماتی نظیر مراکز پاسخگوی تلفنی، بان ک ها، مراکز اورژانس و فروشگا ه های بزرگ به دلیل ارتباط مستقیم با مشتریان از اهمیت ویژ ه ای برخوردار بوده و همچنین به دلیل پویایی و احتمالی بودن تقاضای خدمات از پیچیدگ ی خاصی برخورداراست. در روش های سنتی حل مسائل زمانبندی نیروی کار، تقاضای مشتری بوسیله مدل صف به تقاضای نیروی انسانی در باز ه های زمانی مختلف تبدیل شده و سپس با در نظر گرفتن ساعات کار و استراحت پرسنل، زمانبندی با هدف حداقل سازی نیروی کار با حفظ حداقل سطح سرو ی س انجام م ی شود. این در حالی است که با توجه به اهمیت روز افزون توجه به رضایت مشتریان بویژه در سازما ن های خدماتی، بهینه سازی سطح خدمات جایگاهی معادل و یا بالاتر از حداقل سازی هزینهها پیدا کرده است. در این تحقیق مدلی چند هدفه برای زمانبندی نیروی کار توسعه د اده شده است که اهداف آن حداقل سازی هزینه، حداقل سازی نارضایتی شغلی کارکنان و حداکثر سازی سطح خدمات م ی باشد که با توجه به احتمال ارائه سرویس به موقع به مشتریان فرموله شده اس ت . همچنین روشی مبتنی بر الگوریتم ژنتیگ و روش معیار جامع برای حل مساله ارائه میشود و کارایی آن در مقایسه با مدل سنتی تعمیم یافته برای حل مدل جند هدفه ارزیابی میشود.