بررسی کیفی و اقتصادی اثرات افزودنی های پر استخلاف الکلی، اتری و استری به بنزین پالایشگاه اصفهان

با افزایش نقش ماشین در زندگی روزمره انسان به ویژه ماشین های بنزینی فکر رسیدن به سوختی مناسب که بیشترین بازده را داشته باشد قوت گرفت، چنین سوختی باید دارای بالاترین کیفیت باشد. استفاده از افزودنی های مختلف مانند تترا اتیل سرب در ابتدا و در ادامه الکل هایی مانند متانول، اتانول، اتر هایی چون متیل ترشیو بوتیل اتر و اتیل ترشیو بوتیل اتررونق یافت. امروزه با توجه به بحران انرژی در مقاطع مختلف زمانی و توجه جدی به مباحث زیست محیطی و آلودگی های ناشی از بنزین به عنوان سوخت خودروها توجه به سوخت-های جایگزین از جمله سوخت های تجدید پذیر از اولویت های اصلی در کشورهای مختلف دنیا می باشد. در همین راستا سوخت های مختلفی بعنوان جایگزین ویا مکمل بنزین پیشنهاد شده وتحقیقات بسیاری نیز در این رابطه انجام می شود. از جمله این جایگزین ها می-توان به اتانول، متانول، بیودیزل، انرژی خورشید، گاز مایع و گاز طبیعی و غیره اشاره کرد. با این همه تاکنون هیچ یک از این سوخت-های پیشنهادی نتوانسته اند کاملاً بجای بنزین قرار گرفته و بصورت تجاری در سطح جهانی استفاده شوند که از مهمترین دلایل آن قیمت رقابتی بنزین در شرایط موجود می باشد .دربخشی از این تحقیق به دنبال موادی بوده، که توسط آنها بتوان فشار بخار الکل ها را کنترل کرد. بدین منظور در درجه اول از الکل های سنگین تر استفاده شد. چندین ترکیب دیگر نیز به این منظور استفاده شد، که نتایج آن قابل توجه است. در ادامه اثرات افزودنی های بدون فلز از نوع ترکیبات اکسیژنه ( متیل استات و اتیل استات ) به منظور بالابردن عدد اکتان بنزین بررسی شدند. افزودنی های پیشنهادی ( متیل استات و اتیل استات ) برای مخلوط سازی با مخازن بنزین تولیدی پالایشگاه های نفت در محدوده غلظتی (حجمی) 5/2 تا 10 درصد مناسب می باشد. از جمله مزایای این افزودنی ها ( متیل استات و اتیل استات ) علاوه بر خواص خوبی چون افزایش عدد اکتان این است که مانند دیگر ترکیبات اکسیژنه باعث افزایش بیش از حد فشار بخار مخلوط بنزین و استر مورد نظر نمی شوند،به طوری که مخلوط ده درصد هر کدام در بنزین تنها یک کیلو پاسکال تغییر در فشار ایجاد می کند. علاوه بر این استفاده از این افزودنی ها باعث ازدیاد قابل توجهی در حجم بنزین می شود. افزودنی متیل استات به ازاء هر 1 درصد افزایش به سوخت بر حسب نوع بنزین حدود 20/0 تا 35/0 درجه عدد اکتان را بالا می برد، به طوری که 10 درصد آن عدد اکتان را حدود2/3 درجه بالا می برد. اتیل استات نیز به ازاء هر 1 درصد افزایش به سوخت بر حسب نوع بنزین حدود 30/0 تا 40/0 درجه عدد اکتان را بالا می برد، به طوری که 10 درصد آن عدد اکتان را حدود5/3 درجه بالا می برد. بخش دیگری ازتحقیق به آمین های آروماتیک که با عدد اکتانی در حدود 300 درجه از جمله موثرترین بالابرنده های اکتان بدون فلز به حساب می آیند، پرداخته شد. این ترکیبات به نسبت 2/0 تا حداکثر 1درصد به بنزین اضافه می شوند. آمین آروماتیک مورد نظر n- متیل آنیلین می باشد و درصد ترکیب آن در مخلوط 1 درصد است، که به همراه دو ترکیب اکسیژنه (متانول و اتانول ) با غلظت مجاز به کار رفته است. میزان افزایش عدد اکتان nmaدر کنار 10 درصد و 15 درصد اتانول به ترتیب 7/0 و 8/0 درجه و برای 5/3 متانول حدود 9/0 درجه بهبودیافت. فروسن از دیگر افزودنی های فلز دار است، که در حال حاضر در اروپا تحت نام تجاری پلوتوسن (plutocen) توسط شرکت اکتل (octel) تولید و به بازار عرضه می شود. این افزودنی در غلظت حداکثر ppm30 به بنزین اضافه می شود. به منظور ارتقاء عملکرد فروسن در بالابردن اکتان آزمایش های مختلفی انجام شد، به این صورت که پیش از افزایش آن به بنزین در حلال های مختلفی حل شده و محصول به بنزین اضافه گردید. نتایج بدست آمده نشان می دهد که عدد اکتان فروسن در کنار 10 درصد و 15 درصد اتانول به ترتیب 9/0 و 3/1 درجه و برای 5/3 درصد متانول حدود 8/0 درجه افزایش یافت. در بخش دیگری از کار به بررسی تاثیر فشار بخار استون، چهار الکل متانول، اتانول، ایزوپروپانول و ایزوبوتانول بر فشار بخار بنزین در نبود آب و در حضور آب پرداخته شد و مشاهده شد که آب در حضور متانول واستون رفتاری متفاوت بر فشار بخار بنزین دارد، که علت آن حلالیت بالای آب در استون است.