بررسی حساسیت زنبور پارازیتوئید habrobracon hebetor say (hymenoptera:braconidae) به حشرهکش های کلرپایریفوس، کارباریل، اسپاینوسد و آبامکتین و قارچهای بیمارگر beauveria bassiana و metarhizium anisopliae تحت شرایط آزمایشگاهی

زنبورhabrobracon hebetor say (hym.: braconidae) یکی از مهمترین پارازیتوئید خارجی مرحله ی لاروی بسیاری از آفات بالپولکی می باشد. برای کنترل این آفات به طور معمول از روش کنترل شیمیایی استفاده می شود که علاوه بر خطرات جانبی زیستمحیطی، بر دشمنان طبیعی این آفات اثرات منفی نیز دارند. به همین دلیل در این مطالعه، اثرات کشندگی و زیرکشندگی حشرهکشهای متداول کلرپایریفوس و کارباریل و حشرهکشهای زیستی آبامکتین و اسپاینوسد و همچنین اثرات کشندگی قارچهای بیمارگر beauveria bassiana و metarhizium anisopliae بر روی زنبور پارازیتوئید h. hebetor مورد ارزیابی قرار گرفت. این زنبور روی لاروهای سن آخر شب پره ی مدیترانه ای (anagasta kuehniella zeller (lep.:pyralidae) در دمای 1±26 درجه سانتیگراد، رطوبت نسبی 5±60 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و هشت ساعت تاریکی پرورش داده شد. آزمایشات زیست سنجی روی مراحل نابالغ به روش غوطه وری و روی حشرات کامل به روش باقیمانده ی سمی انجام گرفت. نتایج زیست سنجی نشان داد که کلرپایریفوس دارای بیشترین سمیت و آبامکتین دارای کمترین سمیت بر روی مراحل لاروی و حشرات کامل زنبور پارازیتوئید می باشد. تاثیر غلظت توصیه شده مزرعهای حشره کشها بر روی مراحل لاروی وشفیرگی زنبور h. hebetor بررسی شد. طبق گروه بندی سازمان بین المللی کنترل بیولوژیک، کلرپایریفوس در گروه حشرهکشهای مضر، کارباریل در گروه حشره کشهای با ضرر متوسط و اسپاینوسد و آبامکتین در گروه حشره کشهای کم ضرر قرار گرفتند. در بررسی اثرات زیرکشندگی، حشرات کامل زنبور در معرض غلظت30 lc حشره کش ها قرار گرفتند. پارامترهای زیستی ، تولیدمثلی و جمعیت پایدار تحت تاثیر حشره کشها قرار گرفتند. مقادیر rm برای شاهد و حشره کشهای کلرپایریفوس، کارباریل، اسپاینوسد و آبامکتین به ترتیب 0.23، 0.1، 0.17، 0.21 و 0.22 بر روز به دست آمد. حشره کشها بر روی نسبت جنسی نتاج اثر معنی داری نداشتند. اثرات30 lc حشره کشها بر روی واکنش تابعی h. hebetor بررسی شد. واکنش تابعی در شاهد و تیمارهای حشره کشی از نوع ??? تعیین شد. نتایج تاثیر قارچهای بیمارگر بر روی پارازیتوئید نیز نشان داد که جدایه های مورد آزمایش قارچهای بیمارگر تقریباً بر روی پارازیتوئید تاثیر سوء کمتری دارند. در نهایت، بعد از انجام آزمایشات تکمیلی می توان از آبامکتین همراه با زنبور پارازیتوئید در برنامه های مدیریت تلفیقی آفات بالپولکدار استفاده نمود.